hřeben

hřeben (Tschechisch)

Substantiv, m, unbelebt

Singular Plural
Nominativ hřeben hřebeny
Genitiv hřebenu
hřebene
hřebenů
Dativ hřebenu
hřebeni
hřebenům
Akkusativ hřeben hřebeny
Vokativ hřebeni hřebeny
Lokativ hřebenu
hřebeni
hřebenech
Instrumental hřebenem hřebeny

Worttrennung:

hře·ben

Aussprache:

IPA: [ˈɦr̝ɛbɛn]
Hörbeispiele:  hřeben (Info)

Bedeutungen:

[1] flacher, gezahnter Gegenstand, der zum Frisieren der Haare dient; Kamm
[2] oberer, gedehnter, emporragender Teil von etwas, das eine Linie bildet; Grat, Gebirgskamm, First
[3] flacher, gezahnter Gegenstand, der zum Abernten von manchen Beeren, zum Beispiel Heidelbeeren dient; Raffel

Synonyme:

[2] hřbet
[3] sběrač, česač

Verkleinerungsformen:

[1] hřebínek

Beispiele:

[1] Hřebenem si každé ráno rozčesává svoje dlouhé vlasy.
Jeden Morgen kämme ich mit dem Kamm meine langen Haare.
[2] Větrací taška slouží pro odvětrání střešního pláště, kdy je odvětrání přes hřeben nedostačující.
Die Lüftungstasche dient zur Entlüftung der Dachhaut, wenn die Entlüftung über den First ungenügend ist.
[3] Sběr borůvek hřebeny může poškodit porost.
Das Ernten von Heidelbeeren mit Raffeln kann den Strauchbestand schädigen.

Charakteristische Wortkombinationen:

[1] kartáče a hřebeny, hřeben na vlasy
[2] horský hřeben, hlavní hřeben Zillertalských Alp

Wortbildungen:

hřebenový, hřebenář

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Tschechischer Wikipedia-Artikel „hřeben
[1–3] Tschechischer Wikipedia-Artikel „hřeben (rozcestník)
[*] Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR: „hřeben
[1] Bohuslav Havránek (Herausgeber): Slovník spisovného jazyka českého. Prag 1960–1971: „hřeben
[1] Oldřich Hujer et al. (Herausgeber): Příruční slovník jazyka českého. Prag 1935–1957: „hřeben
[1–3] centrum - slovník: „hřeben
[*] Uni Leipzig: Wortschatz-Lexikonhřeben

Ähnliche Wörter:

hřeb
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.