foukat

foukat (Tschechisch)

Verb, imperfektiv

Aspekt
imperfektives Verb perfektives Verb
foukat fouknout
Zeitform Wortform
Präsens foukám
tyfoukáš
on/ona/onofouká
myfoukáme
vyfoukáte
oni/ony/onafoukají
Präteritum onfoukal
onafoukala
Partizip Perfekt  foukal
Partizip Passiv  foukán
Imperativ Singular  foukej
Alle weiteren Formen: Flexion:foukat

Anmerkung zum Aspekt:

Dieses imperfektive, unvollendete Verb wird dort verwendet, wo die Handlung noch nicht abgeschlossen ist, sich wiederholt oder gewöhnlich stattfindet. Siehe auch Aspekt tschechischer Verben.

Worttrennung:

fou·kat

Aussprache:

IPA: [ˈfɔʊ̯kat]
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] unpersönlich, intransitiv: Wind: eine Luftbewegung entstehen lassen; blasen, pfeifen
[2] Luft durch den Mund (kräftig) irgendwohin ausstoßen; blasen

Synonyme:

[1] vát

Beispiele:

[1] Vítr silně foukal do lodních plachet a škuner se nesl po hladině vpřed jako střela.
Der Wind blies kräftig in die Segel und der Schoner schoss am Wasser wie ein Geschoß davon.
[2] Nefoukej mi laskavě do mého talíře.
Blase mir gefälligst nicht in mein Teller.

Charakteristische Wortkombinationen:

[1] vítr fouká

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:

[*] Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR: „foukat
[1, 2] Bohuslav Havránek (Herausgeber): Slovník spisovného jazyka českého. Prag 1960–1971: „foukati
[1, 2] Oldřich Hujer et al. (Herausgeber): Příruční slovník jazyka českého. Prag 1935–1957: „foukati
[*] Langenscheidt Tschechisch-Deutsch, Stichwort: „foukat
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.