cippus

cippus (Latein)

Substantiv, m

Kasus Singular Plural
Nominativ cippuscippī
Genitiv cippīcippōrum
Dativ cippōcippīs
Akkusativ cippumcippōs
Vokativ cippecippī
Ablativ cippōcippīs

Worttrennung:

cip·pus, Plural: cip·pi

Aussprache:

IPA: []
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] Grenzstein
[2] Religion: Grabsäule, Leichenstein
[3] Militär: Pfahl, Spitzsäule

Herkunft:

vielleicht verwandt mit sanskritisch शेप (śepa-)  sa „Penis; Schwanz“[1]

Beispiele:

[1] „cippi pomeri stant et circum Ariciam et circum Romam.“[2]
[2] „porro homines nequam, malus ut quartarius, cippos
collegere omnes.“[3]
[2] „mille pedes in fronte, trecentos cippus in agrum
hic dabat; heredes monumentum ne sequeretur.“[4]
[2] „non levior cippus nunc imprimit ossa?“[5]
[3] „quini erant ordines coniuncti inter se atque implicati. quo qui intraverant se ipsi acutissimis vallis induebant. hos cippos appellabant.“[6]

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Lateinischer Wikipedia-Artikel „cippus
[1–3] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch: „cippus“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 1139.
[2, 3] Josef Maria Stowasser, Michael Petschenig, Franz Skutsch: Stowasser. Lateinisch-deutsches Schulwörterbuch. Oldenbourg, München 1994, ISBN 3-486-13405-1, Seite 87.

Quellen:

  1. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch: „cippus“ (Zeno.org) Band 1, Spalte 1139
  2. Marcus Terentius Varro, De lingua latina, 5,143
  3. Gaius Lucilius, Saturarum fragmenta, 1255–1256
  4. Quintus Horatius Flaccus, Sermones, 1,8,12–13
  5. Aules Persius Flaccus, Saturae, 1,37
  6. Gaius Iulius Caesar, Commentarii belli Gallici, 7,73,4
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.