aquarius

aquarius (Latein)

Adjektiv

Nominativ Singular und Adverbia
Steigerungsstufe m f n Adverb
Positiv aquāriusaquāriaaquārium
Komparativ
Superlativ
Alle weiteren Formen: Flexion:aquarius

Worttrennung:

a·qua·rius

Bedeutungen:

[1] zum Wasser gehörig, für Wasser vorgesehen; Wasser-
[2] nur mit Wasser funktionierend; Wasser-

Herkunft:

Ableitung zu dem Substantiv aqua  la[1]

Beispiele:

[1] „vasa olearia instructa iuga quinque, ahenum quod capiat q XXX, operculum aheni, uncos ferreos III, urceos aquarius III, infidibula II, ahenum quod capiat q V, uncos III, lebellum pollulum I, amphoras olearias II, urnam quinquagenariam unam, trullas tris situlum aquarium I, pelvim I, matellionem, trullium scutriscum, matellam, nassiternam, trullam, candelabrum, sextarium, plastra maiora III, […].“ (Cato agr., 10, 2)[2]
[1] „vas aquarium vocant futim, quod in triclinio allatam aquam infundebant;“ (Varro, l.l. 5, 119)[3]
[2] „[…] scamna longa VI, rotam aquariam I, modium praeferratum I, […]“ (Cato agr., 11, 2)[4]
[2] „Nunc de perductionibus ad habitationes moeniaque ut fieri oporteat explicabo. cuius ratio est prima perlibratio. libratur autem dioptris aut libris aquariis aut chorobate, sed diligentius efficitur per chorobaten, quod dioptrae libraeque fallunt.“ (Vitr. 8, 6 (5), 1)[5]
[2] „Italia aquarias cotes dedit limae vice imperantes ferro, set aquariae protinus virent.“ (Plin. 18, 261)[6]
[2] „in nostro orbe aliubi vena bonitatem hanc praestat, ut in Noricis, aliubi factura, ut Sulmone, aqua ubi diximus, quippe cum exacuendo oleariae cotes aquariaeque differant et oleo delicatior fiat acies.“ (Plin. 34, 145)[7]

Charakteristische Wortkombinationen:

[1] provincia aquaria

Wortbildungen:

[1] aquarium

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1, 2] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch: „aquarius“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 525–526.
[1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „aquarius
[1, 2] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „aquarius¹“ Seite 173.

Quellen:

  1. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch: „aquarius“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 525.
  2. Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 21.
  3. Marcus Terentius Varro; Georg Goetz, Fritz Schöll (Herausgeber): De lingua Latina. Quae supersunt. Accedunt grammaticorum Varronis librorum fragmenta. 1. Auflage. B. G. Teubner, Leipzig 1910 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Internet Archive), Seite 37.
  4. Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 23.
  5. Vitruvius; Valentinus Rose und Herman Müller-Strübing (Herausgeber): De architectura. Ad antiquissimos codices nunc primum. 1. Auflage. B. G. Teubner, Leipzig 1867 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Internet Archive), Seite 205.
  6. Gaius Plinius Secundus: Naturalis Historia. Post Ludovici Iani obitum recognovit et scripturae discrepantia adiecta edidit Karl Mayhoff. stereotype 1. Auflage. Volumen III. Libri XVI–XII, B. G. Teubner, Stuttgart 1967 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Erstauflage 1902), Seite 215.
  7. Gaius Plinius Secundus: Naturalis Historia. Post Ludovici Iani obitum recognovit et scripturae discrepantia adiecta edidit Karl Mayhoff. stereotype 1. Auflage. Volumen V. Libri XXXI–XXXVII, K. G. Saur, München/Leipzig 2002, ISBN 3-598-71654-0 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Erstauflage 1897), Seite 215.

Substantiv, m

Kasus Singular Plural
Nominativ aquāriusaquāriī
Genitiv aquāriīaquāriōrum
Dativ aquāriōaquāriīs
Akkusativ aquāriumaquāriōs
Vokativ aquāriaquāriī
Ablativ aquāriōaquāriīs

Nebenformen:

acuarius

Worttrennung:

a·qua·ri·us, Genitiv: a·qua·ri·i

Bedeutungen:

[1] Wasserträger
[2] öffentlicher Bediensteter, der für die Wasserleitungen zuständig ist; Röhrenmeister

Herkunft:

Konversion aus dem Adjektiv aquarius  la

Beispiele:

[1] „si nihil est, servis incurritur; abstuleris spem / servorum, veniet conductus aquarius.“ (Iuv. 6, 331–332)[1]

Wortbildungen:

[1] aquariolus

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1, 2] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch: „aquarius“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 525–526.
[1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „aquarius
[1, 2] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „aquarius²“ Seite 173.

Quellen:

  1. Decimus Iunius Iuvenalis: Saturae sedecim. Edidit Iacobus Willis. 1. Auflage. B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Stuttgart/Leipzig 1997, ISBN 3-8154-1471-7 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 74.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.