abowiem

abowiem (Polnisch)

Konjunktion

Nebenformen:

abowim, albowiem, albowim

Worttrennung:

a·bo·wiem

Aussprache:

IPA: [aˈbɔvʲɛm]
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] archaisch, kausal: da, weil, denn

Herkunft:

seit dem 15. Jahrhundert bezeugtes Kompositum aus a  pl und bowiem  pl[1]

Synonyme:

[1] abo, abociem

Beispiele:

[1]

Wortbildungen:

[1] abowiemci

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat), Seite 3.
[1] Samuel Bogumił Linde: Słownik języka polskiego. Band 1, Teil 1 (Volumen I) A–F, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807, „abowiem, Seite 2.
[1] Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk (Herausgeber): Słownik polszczyzny XVI wieku. Tom I: A–Bany, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, Wrocław/Warszawa/Kraków 1966 (Digitalisat), Seite 39–42.
[1] Polska Akademia Nauk (Herausgeber): Słownik staropolski. Tom I, Zeszyt 1: A–Ażeć, Warszawa 1953 (Digitalisat), Seite 9–10.

Quellen:

  1. Wiesław Boryś: Słownik etymologiczny języka polskiego. 1. Auflage. Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1, „albowiem“ Seite 18.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.