Zonnevis
De zonnevis (Zeus faber) is de typesoort van de familie van de zonnevissen en de orde Zeiformes (Zonnevisachtigen). De vis heeft veel bijnamen zoals sint-pietervis, zeehaan en spiegelvis. In het Engels heet de vis John Dory, waarbij het Dory mogelijk verwijst naar het Franse woord Doré (van goud). De zonnevis is als volwassen dier tussen de 29 en 35 cm, maar kan 90 cm worden, met een maximaal gewicht van 8 kg.
| Zonnevis IUCN-status: Niet geëvalueerd | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||
| Zonnevis, William MacGillivray (1796-1852) | ||||||||||||
| Taxonomische indeling | ||||||||||||
| ||||||||||||
| Soort | ||||||||||||
| Zeus faber Linnaeus, 1758 | ||||||||||||
Afbeeldingen op  | ||||||||||||
Zonnevis op  | ||||||||||||
| ||||||||||||
Beschrijving
Het is een opvallende vis met een grote kop en uitstulpbare bek en met lange draden aan de eerste stekels van de rugvin (9 tot 11). Verder 22-25 vinstralen op de rugvin en 3 tot 4 stekels in de aarsvin en 20-23 vinstralen. De vis is donkergeel tot bruin met een onregelmatig patroon van gele vlekken, met daarin één opvallende zwarte vlek, met gele rand op beide flanken. [1]
Leefwijze en voorkomen
De zonnevis komt voor in kustwateren van de oostelijke Atlantische Oceaan van Noorwegen tot Zuid-Afrika, verder in de Middellandse Zee en de Zwarte Zee en het westen van de Grote Oceaan. Zij geven de voorkeur aan een diepte tussen de 50 en 150 m (range 5 – 400 m).
De zonnevis is een roofvis die zich voedt met haring, grondels, zandspiering, horsmakrelen en pelser, maar ook wel met kreeftachtigen en inktvissen.[1]
Voorkomen in Nederland
De zonnevis is niet zo algemeen in de kustwateren van de Lage Landen. Op de website van de stichting ANEMOON staan wel zonnevisfoto's van sportduikers in de Grevelingen. Dit zijn meestal vrij jonge zonnevissen.[1]
Voetnoot
- H.Nijssen & S.J. de Groot, 1987. De vissen van Nederland. KNNV uitgeverij Utrecht/Zeist
Externe links
- Foto's van deze soort op FishBase
- Species summary op FishBase