Zilverjodide

Zilverjodide (AgI) behoort tot de zogenaamde zilverhalogeniden. Het is een zout met lage oplosbaarheid in water. Zilverjodide is een vaste ionengeleider. Voor AgI zelf is dat het geval bij verhoogde temperaturen. Er is echter een rubidiumzilverjodide waar dat al het geval is bij kamertemperatuur. Het wordt wel toegepast in batterijen.

Zilverjodide
Structuurformule en molecuulmodel
Structuur van zilverjodide
Zilverjodidekristallen
Algemeen
Molecuulformule
     (uitleg)
AgI
IUPAC-naamzilverjodide
Andere namenzilvermonojodide, zilver(I)jodide
Molmassa234,77267 g/mol
SMILES
[Ag]I
InChI
1/Ag.HI/h;1H/q+1;/p-1/fAg.I/h;1h/qm;-1
CAS-nummer7783-96-2
EG-nummer232-038-0
PubChem24563
Vergelijkbaar metzilverchloride, zilverbromide
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Waarschuwing
H-zinnenH410
EUH-zinnengeen
P-zinnenP273 - P501
Opslagbewaren in gesloten recipiënt afgesloten van het licht
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestandvast
Kleurgeel
Dichtheid5,67 g/cm³
Smeltpunt552 °C
Kookpunt1506 °C
Dampdruk466 Pa
Oplosbaarheid in water3 × 10−6 g/l
Onoplosbaar inwater
Waar mogelijk zijn SI-eenheden gebruikt. Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal    Scheikunde

Zilverjodide wordt ook gebruikt om regen te maken.

Toxicologie en veiligheid

Zilverjodide wordt algemeen beschouwd als een schadelijke, vervuilende en toxische verbinding. Inname van jodiden, waaronder zilverjodide, leidt tot huidirritatie, overmatige slijmproductie, hoofdpijn en irritatie van slijmvliezen. Andere symptomen zijn mentale uitputting, bloedarmoede en gewichtsverlies. Chronische inname kan leiden tot argyrie, dat gekenmerkt wordt door het blauwgrijs worden van ogen, huid en slijmvliezen. Chronisch huidcontact kan leiden tot permanente verkleuring van de huid.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.