Zephyros

Zephyros of Zephyrus (Grieks: Ζέφυρος) is een figuur uit de Griekse mythologie. Hij was een van de vier winden (Anemoi), en was de personificatie van de westenwind. Door de Romeinen werd hij gelijkgesteld met Favonius. De westenwind gold als een gunstige wind, in het Nederlands ook wel 'zefier' genoemd.

Westenwind

Zephyros en Flora.

Van Zephyros werd gezegd dat hij leefde in een grot in Thracië. Hij was de zoon van Eos, de dageraad, en Astraeus. Zijn broers waren Boreas (de noordenwind), Euros (de oostenwind) en Notos, de zuidenwind. Vaak wordt gedacht dat Aeolus zijn vader was. Dit is niet correct: Aeolus was god van de wind en werd door Zeus aangesteld als de bewaarder van de winden. Aeolus houdt deze winden opgesloten in een grot, en kan ze als hij dat wil uitzenden om wind te brengen.

Volgens de mythe ontvoerde Zephyros de godin Chloris en gaf hij haar macht over de bloemenwereld. Samen kregen zij een zoon: Ampyx, die later een kind zou verwekken bij zijn eigen moeder. Zephyros bedreef ook de liefde met de harpij Podarge, die vervolgens Balios en Xanthos, twee onsterfelijke paarden, baarde. Balios en Xanthos werden geschonken aan Poseidon, die ze vervolgens aan de held Peleus gaf.