Zeevonk
De zeevonk (Noctiluca scintillans) is een heterotrofe dinoflagellaat van 0,5 tot 1 millimeter groot, die voorkomt in zeewater.
| Zeevonk | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||
| Taxonomische indeling | ||||||||||||
| ||||||||||||
| Soort | ||||||||||||
| Noctiluca scintillans Linnaeus, 1758 | ||||||||||||
 | ||||||||||||
| Oplichtende zeevonk in de jachthaven van Zeebrugge. | ||||||||||||
Afbeeldingen Zeevonk op  | ||||||||||||
Zeevonk op  | ||||||||||||
| ||||||||||||
Kenmerken
De zeevonk is een relatief grote eencellige. Hij ziet eruit als een doorzichtig ballonnetje met een staart aan de achterkant. Hoewel de zeevonk zelf niet giftig is, kunnen zich bij massale aanwezigheid ophopingen van ammoniak voordoen die schadelijk zijn voor het aquatisch milieu.[1]
Verspreiding en leefgebied
De zeevonk komt voor in zowel koele kustgebieden als baaien van subtropische gebieden.[2] Afhankelijk van de klimatologische omstandigheden kan de bloei van zeevonk paars, rood of groen zijn.[3][4] Het water kan hierdoor een oranje kleur krijgen.[5]
Luminescentie
In het voorjaar en het begin van de zomer geeft de zeevonk bij beweging licht door bioluminescentie.[6] Dit zorgt voor lichteffecten in de golven, in de voetsporen van strandwandelaars en rond mensen die zwemmen in de zee. Deze luminescente effecten kunnen ook in België en Nederland worden waargenomen, voornamelijk bij warm weer en in ondiep water. De luminescente reactie wordt veroorzaakt door het pigment luciferine en het enzym luciferase wanneer deze in aanraking komen met zuurstof. Deze gloed is meestal blauw of groen (golflengte 474-476 nm).[7][4]
Bronnen, noten en/of referenties
|
|
Zie de categorie Noctiluca scintillans van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |