ZZ en de Maskers

De band ontstond eind 1962 toen de Apron Strings reageerden op een advertentie voor een begeleidingsgroep van Bob Bouber, de artiestennaam van Boris Blom. Bouber, alias ZZ, bedacht het concept ZZ & De Maskers, waarbij aanvankelijk alle bandleden en later alleen de instrumentalisten met Zorromaskers optraden.

De groep maakte aanvankelijk Nederlandstalige rock met nummers als Dracula, Ik heb genoeg van jou en Trek het je niet aan. Daarnaast werden er instrumentale nummers uitgebracht. Jan de Hont was de solist op deze nummers, waarvan La Comparsa het bekendste is. Later richtten ze zich meer op rhythm-and-blues.

Geïnspireerd door de Britse beatmuziek nam de groep vanaf het begin ook Engelstalige nummers op, zoals Sloppin' in Las Vegas en de cover Cheat, cheat, cheat.

In de zomer van 1964 traden ZZ & de Maskers gedurende drie maanden met succes op in Palais de Danse in Scheveningen. In 1965 werd er een single uitgebracht met Chubby Checker: Stoppin' in Las Vegas, een aangepaste versie van Sloppin' in Las Vegas.

Daarna vertrok de groep naar Engeland. Na enkele optredens in Londen, werd vervolgens drie weken opgetreden in het Workingmen's Clubs-circuit in de omgeving van Manchester. De Engelse beatscene liep echter niet erg warm voor de naar Engelse begrippen wat achterhaalde stijl van ZZ & de Maskers. Ook een optreden voor Granada Television kreeg weinig respons. De optredens werden over het algemeen met instemming ontvangen, maar van een succes zoals in Nederland is geen sprake. Dat alles deed de onderlinge sfeer in de groep, toch al gespannen door oplopende meningsverschillen tussen Jan de Hont en Bob Bouber, geen goed.

Na terugkomst in Nederland ontving de band een Edison. Tijdens het al geplande tweede zomeroptreden (1965) in Palais de Dance, verliet Bouber de band. In 1966 kwamen ZZ & De Maskers nog eenmaal voltallig bij elkaar in het Haagse Congresgebouw voor een optreden met Ik heb genoeg van jou bij de uitreiking van de Edison.

De Maskers (Fanclub, 1966)

Na het uiteengaan werd overeengekomen dat de band zonder Bouber zou doorgaan als De Maskers. Ze hadden enig succes met singles als Brand New Cadillac en Three's a crowd. In 1968 begon het succes terug te lopen en werd Johnny Kendall de zanger. Eind jaren zestig verliet ook Jan de Hont de groep. De groep bleef nog enkele jaren actief als nachtcluborkest.

Jaap de Groot begon een solocarrière als Mike Rondell en werd later radiopresentator bij de NCRV, terwijl Ador Otting en gitarist Jan de Hont verdergingen met de groep September. Bouber zette zijn carrière voort als soloartiest, impresario en acteur.

In de jaren tachtig volgde een bescheiden comeback. De Maskers speelden op initiatief van Jan de Hont en Ador Otting op diverse jaren-zestigfestivals, waarbij niet alle bandleden meededen. In 1986 werd het album You Only Live Twice opgenomen en de single Dreamlover uitgebracht. Een doorslaand succes was de comeback niet. De band trad tussen 2000 en 2004 nog op met de gebroeders De Hont en Jaap de Groot in de gelederen. Ador Otting was inmiddels in 1997 overleden.

Volgens de Muziekencyclopedie van Beeld en Geluid was ZZ & De Maskers een pionier in de Nederlandse popcultuur. Ze introduceerden de langhaarmode en werkten als eersten met een lichtshow. Ook het gebruik van audiofeedback door Jan de Hont was in Nederland nieuw.[1]

Bezetting in de jaren zestig:

• Bob Bouber, alias ZZ - zang
• Alewijn Dekker - drums
• Jaap de Groot - gitaar
• Hans de Hont - basgitaar
• Jan de Hont - gitaar
• Ador Otting (pseud. van Jan Otting) - toetsinstrumenten

• Biografie van ZZ en de Maskers in de Muziekencyclopedie