Wyclef Jean

Jean werd geboren in Croix-des-Bouquets, Haïti als zoon van een priester. Op zijn negende verhuisde hij naar Brooklyn in New York en later naar New Jersey. Hier leerde hij gitaar spelen en volgde hij een studie jazzmuziek. In 1987 begon hij samen met zijn goede vriend Prakazrel Michel (beter bekend als Pras) en Pras' klasgenootje Lauryn Hill een muziekgroep genaamd the Tranzlator Crew. Later zou deze groep beter bekend worden onder de naam Fugees.

De Fugees tekende een contract bij Ruffhouse Records. Hun eerste album, Blunted on reality, was een flop. Het tweede album, The Score, was echter een groot succes, en groeide uit tot een van de bestverkochte rapalbums aller tijden en een van de best verkochte albums van 1996.

Jean besloot vrij snel na dit succes als eerste van de groep solo te gaan. Zijn eerste soloalbum, The Carnival (volledige titel: Wyclef Jean presents The Carnival featuring the Refugee All-Stars) uit 1997 bevatte gastoptredens van Pras en Lauryn Hill, maar ook van The Neville Brothers, Celia Cruz en de I Threes, de achtergrondzangeressen van Bob Marley. Het album bracht twee hitsingles voort: We trying to stay alive (met samples van Stayin' alive van de Bee Gees) en Gone till November, opgenomen met het New York Philharmonic Orchestra.

In de jaren daarna werkte hij samen met andere artiesten: hij produceerde, schreef liedjes of maakte remixen voor een grote verscheidenheid aan artiesten, onder wie Destiny's Child (onder andere hun doorbraaksingle No no no), Sublime, Simply Red, Whitney Houston (My love is your love), Bounty Killer, Cypress Hill, Mýa, Carlos Santana (Maria Maria), The Black Eyed Peas, Sinéad O'Connor en Mick Jagger.

De Fugees hadden intussen een lange pauze ingelast, en een vervolg op The Score werd keer op keer uitgesteld. The Ecleftic: 2 sides II a book was Jeans tweede soloalbum. Op dit album werkte hij onder andere samen met Youssou N'Dour, Mary J. Blige (911), Earth, Wind & Fire, Kenny Rogers en zelfs worstelaar The Rock. Het album kreeg matige kritieken; veel recensenten noemden het album onsamenhangend.

De jaren daarop bracht hij nog twee albums uit: Masquerade uit 2002 en The preacher's son uit 2003. In 2004 kwam zijn vijfde album uit, Sak Pasé presents: Welcome to Haiti (Creole 101), waarop hij terugkeerde naar zijn Haïtiaanse roots. Het merendeel van de nummers is gezongen in het Haïtiaans Creools, en is gebaseerd op de Haïtiaanse muziek.

In de zomer van 2006 had Jean samen met Shakira een wereldhit met het nummer Hips don't lie. In 2007 bracht hij de single Sweetest girl uit, waarop hij samenwerkt met Akon, Lil Wayne en Niia. In 2017 verschenen Jeans albums J'ouvert en Carnival III: The fall and rise of a refugee.

In 2010 stelde Jean zich kandidaat voor de presidentiële verkiezingen in zijn geboorteland. In 2007 kreeg Jean van de aftredende president Préval al de titel "goodwill ambassador" om de armoede en overbevolking van Haïti internationaal bekend te maken. Ook na de aardbeving in Haïti in 2010 kwam Jean vaak in de media om de gevolgen daarvan onder de aandacht te brengen. De aardbeving was voor Jean de directe aanleiding om zich in de politiek te wagen.[2][3] Zijn kandidatuur werd echter geweigerd omdat hij niet aan alle voorwaarden voldeed.[4] Jean wilde in beroep gaan tegen deze beslissing[5] maar besloot later toch zijn kandidatuur in te trekken.[6]

Op 19 maart 2011 werd hij neergeschoten nadat hij een verkiezingsdebat had bijgewoond. De rapper was er niet erg aan toe en kon het ziekenhuis snel verlaten.

• Wyclef Jean presents The Carnival (1997, met Refugee All-Stars)
• The Ecleftic: 2 sides II a book (2000)
• Masquerade (2002)
• The preacher's son (2003)
• Sak Pasé presents: Creole 101 (Welcome to Haiti) (2004)
• Carnival Vol. II: Memoirs of an Immigrant (2007)
• From the Hut, to the Projects, to the Mansion (2009)
• If I were president: My Haitian experience (2010)
• J'ouvert (2017)
• Carnival III: The fall and rise of a refugee (2017)
• Mystery (2018, met K-391 )