Wouter II Berthout
Wouter II Berthout (ca. 1130 - 1201) was een van de leiders in de Grimbergse oorlogen. Wouter was heer van Grimbergen en Mechelen. De familiegeschiedenis van het geslacht is onduidelijk, mogelijk moeten in plaats van Wouter een vader en een zoon Wouter worden gezien.
Wouter en zijn vader Arnoud (zoon van Wouter I Berthout) hadden geweigerd om Godfried II van Leuven te erkennen als hertog van Brabant, toen die over die titel in conflict was met Hendrik II van Limburg. Terwijl Godfried in oorlog was met Hendrik, viel Wouter een burcht van Godfried aan. Toen Godfried zijn hertogstitel veilig had gesteld bezette hij de gebieden van Wouter maar werd na een hevige strijd weer verdreven. Godfried zocht steun bij Vlaanderen en Namen en belegerde het kasteel van Grimbergen. De Berthouts zochten steun bij Hendrik van Limburg en werden ook geholpen door een aantal onafhankelijke heren uit het Brabantse grensgebied, zoals de heren van Arkel. Volgens een middeleeuwse kroniek overleed Godfried tijdens de belegering en werd zijn zoon Godfried III van Leuven in zijn wieg hoog in een boom gehangen, om de Brabantse troepen aan te sporen (zie ook: de legende van Manneken Pis van Brussel).
Uiteindelijk moesten de Berthouts zich onderwerpen. Hun kasteel werd in 1159 afgebrand en hun uitgestrekte goederen werden verdeeld over verschillende takken van de familie.
Wouter was getrouwd met Bonne (ca. 1140 - ca. 1195), dochter van Lodewijk I van Loon. Zij kregen de volgende kinderen:
- Wouter (ovl. Damietta, 1219), heer van Mechelen, gesneuveld tijdens de Vijfde Kruistocht, begraven in de Sint-Romboutskathedraal (Mechelen), gehuwd met Sofia (overleden in Akko, 1209).
- Egidius (ovl. na 1217)
- vermoedelijk Gerard (ca. 1149 - 1188), heer van half Grimbergen en Rumst, lid van de Johannieter Orde, gehuwd met Mathilde van Ninove (ca. 1137 - voor 1190).