Woestijngekko

De woestijngekko[1] (Pachydactylus rangei) is een hagedis die behoort tot de gekko's (Gekkota) en de familie Gekkonidae.[2]

Woestijngekko
IUCN-status: Niet geëvalueerd
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Reptilia (Reptielen)
Orde:Squamata (Schubreptielen)
Onderorde:Lacertilia (Hagedissen)
Infraorde:Gekkota (Gekko's)
Familie:Gekkonidae
Geslacht:Pachydactylus
Soort
Pachydactylus rangei
Andersson, 1908
Afbeeldingen op Wikimedia Commons
Woestijngekko op Wikispecies
Portaal    Biologie
Herpetologie

De soort werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Lars Gabriel Andersson in 1908. Oorspronkelijk werd de naam Palmatogecko rangei gebruikt en in de literatuur duikt deze verouderde naam vaak op.

Uiterlijke kenmerken

De woestijngekko wordt maximaal 7,5 centimeter lang exclusief de staart die iets korter is dan het lichaam.[3] De gekko heeft meestal een roze-witte kleur en een doorschijnende huid.[1] De kleur kan variëren van lichtbruin tot zwart, afhankelijk van de ondergrond waarop de hagedis leeft.[4] Een echte tekening ontbreekt; de juvenielen hebben meestal wel bruine dwarsbanden of een lichte nettekening. Opvallend is dat de kleurovergang van de rug naar de altijd spierwitte buik erg scherp is.

De ogen zijn relatief groot, de pupil heeft een verticale vorm. De staart is typisch hagedisachtig (rolrond) en niet afplat, erg lang of juist zeer kort; vanwege de vele bizarre staartvormen bij de Afrikaanse gekko's is deze soort met de cilindrische staart eerder een uitzondering.

De woestijngekko is makkelijk te herkennen aan de zwemvlies-achtige vergroeiingen tussen de tenen, die Engelsen noemen deze soort webvoetgekko. Deze huidflappen dienen als een soort sneeuwschoenen, waarmee de gekko over het zand kan rennen en beter kan graven. Deze soort heeft geen zichtbare lamellae, maar omdat hij niet vaak klimt en meestal over de bodem rent heeft de gekko daar weinig aan.[4]

Levenswijze

Het voedsel bestaat voornamelijk uit insecten en andere kleine dieren zoals spinnen. Tijdens het zoeken naar voedsel wordt het lichaam omhoog geheven wat een opvallend gezicht is. De gekko is in staat om vocht uit de lucht op te nemen door de huid.

De vrouwtjes zetten twee eieren per legsel af, deze worden in een zelf gegraven holletje gedeponeerd. De eieren hebben een harde kalkschaal, ze komen na ongeveer drie maanden uit.[3]

Verspreiding en leefgebied

De woestijngekko leeft alleen in de droge Namibwoestijn in zuidwestelijk Afrika, die voor het grootste deel in Namibië ligt en een klein deel in Angola. Ook in Zuid-Afrika komt de soort voor. De gekko leeft in hete en droge zanderige gebieden met wel enige vegetatie of rotsen waaronder geschuild kan worden.

Bronvermelding

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.