Witbuikfregatvogel

De witbuikfregatvogel is gemiddeld 89 tot 100 cm lang. Mannetjes zijn zwart van boven en hebben een helderrode keelzak. Wanneer de zon weerkaatst op de veren, lijken ze groene glans te hebben op de rug. Van onder is het mannetje wit, en daarmee is het de enige fregatvogel waarbij volwassen mannetjes wit van onderen zijn. Vrouwtjes zijn zwart en ook de kop en de keel zijn zwart. Verder zijn de poten zwart en de snavel van volwassen vogels is ook donker.[2]

De vogel is endemische op Christmaseiland, een eiland in de Indische Oceaan 350 km ten zuiden van Java. De vogel nestelt daar in grote bomen die behoren tot bepaald soorten (Terminalia catappa en Celtis timorensis).

De vogel onderneemt grote zwerftochten in het zeegebied van de Indische Archipel en is meer een predator van aan het zee-oppervlak voorkomende vissen zoals vliegende vissen, dan dat hij kleptoparasitisme bedrijft. Rond Borneo is het -ondanks de status van zeer bedreigde vogelsoort- de op éen na algemeenste vogel die rond het eiland wordt gezien en mogelijk worden de aantallen door determinatieproblemen nog onderschat.[3]

Ooit bestond er een grote kolonie van deze vogels. In 1946 ging 25% verloren door fosfaatwinning en er zijn nog steeds plannen om meer bos te kappen voor de fosfaatwinning. Volgens schattingen uit 2003 bestond de kolonie uit 2400 tot 4800 volwassen vogels. De bomen waarin de vogels broeden worden bedreigd door ecologische veranderingen op het eiland die veroorzaakt worden door de introductie van een invasieve soort mier, de hazewindmier (Anoplolepis gracilipes), waardoor op den duur het bos waarin de vogels nestelen, verloren kan gaan. Op de korte termijn vormen de langelijnvisserij, overbevissing, verstoring door jacht en het rooien van bos de grootste bedreigingen. Om deze redenen staat de witbuikfregatvogel sinds 1996 als ernstig bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.[1]