Wim de Ruyter
Wim de Ruyter (Maassluis, 11 november 1918 - Los Angeles (Verenigde Staten), 21 november 1995)[1] was een Nederlands wielrenner, die beroeps was tussen 1944 en 1952.
Wim de Ruyter
| ||||
.jpg) | ||||
Wim de Ruyter (1950) | ||||
| Persoonlijke informatie | ||||
| Geboortedatum | 11 november 1918 | |||
| Geboorteplaats |  | |||
| Overlijdensdatum | 21 november 1995 | |||
| Overlijdensplaats | Los Angeles, Verenigde Staten | |||
| Sportieve informatie | ||||
| Discipline(s) | Weg | |||
| Ploegen | ||||
| 1947 1948 1949 1949 1949 1950 1950 1950 1951 1951 1952 | l'Express Magneet DAF Magneet TWC Maastricht Carrara-Hutchinson R.I.H. Ceylon Terrot-Wolber Ceylon-Joco-Pontiac Algemeen Dagblad Ceylon | |||
| ||||
Wielerloopbaan
In 1943 werd De Ruyter nationaal kampioen bij de onafhankelijken. Tijdens de Tweede Wereldoorlog mocht De Ruyter als wielrenner gaan en staan waar hij wilde, want sport werd door de bezetter gestimuleerd. Zo reed hij tijdens trainingen steeds langs Duitse militaire installaties, waarvan hij bijzonderheden doorgaf aan de ondergrondse. Hij werd gepakt en vanuit het kamp Amersfoort op transport gezet naar Bergen-Belsen. Hij wist echter nabij Nijmegen uit de trein te springen en dook onder bij boeren.
Na de oorlog hervatte hij zijn carrière. In zijn eerste Tour (1948) eindigde hij in de negende etappe van Toulouse naar Montpellier als derde. Zijn prestaties in de Ronde van Frankrijk 1950 waren indrukwekkend gezien de omstandigheden. Nadat hij als enige Nederlander was overgebleven, verleende hij hand-en-spandiensten aan de geïsoleerde Zwitser Ferdi Kübler, de uiteindelijke winnaar.
De Ruyter emigreerde in 1956 met zijn gezin naar de Verenigde Staten. Zijn dochter Laura de Ruyter is een bekend beeldend kunstenaar.
Resultaten in voornaamste wedstrijden
|
|
Bronnen, noten en/of referenties
|