Willem Jozef Droesen

Willem Jozef Droesen was een zoon van de land- en tuinbouwer Jan Mathijs Droesen en Maria Helena Tacken. Na het afronden van het gymnasium aan het Bisschoppelijk College te Roermond studeerde hij Nederlandse landbouw aan de Rijks Landbouw-Hoogeschool te Wageningen (tot 1924), waar hij in 1927 ook promoveerde. Parallel aan zijn promotie doceerde hij ook bij de landbouw-winterscholen in Didam en Raalte, waarna hij consulent bij de Jonge Boeren van de Limburgse Boeren- en Tuindersbond was (1926-1932) en rijkslandbouwconsulent voor Limburg (1932-1933).

Van 1933 tot 1967 was Droesen lid van de Tweede Kamer der Staten-Generaal. Hij was hierbij de landbouwspecialist van de katholieke fractie, en hield zich ook bezig met de wederopbouw en financiën. Naast zijn Kamerlidmaatschap vervulde hij diverse bestuursfuncties in de land- en tuinbouwsector. In de Kamer was hij voorzitter van de begrotingscommissie voor Wederopbouw en Volkshuisvesting (1948-1949), voorzitter van de commissies ter voorbereiding van de ontwerp-Pachtwet (1957), de ontwerp-Noodwet Voedselvoorziening (1962), ontwerp-Zaaizaad- en Plantgoedwet (1966) en die voor de wijziging van de Pachtwet en Onteigeningswet (1961). In zijn laatste jaren was hij voorzitter van de vaste Tweede Kamercommissie voor Landbouw en Visserij.

Droesen trouwde in 1929 met Maria Apollonia Veronica van Nijnatten, met wie hij zes dochters en drie zoons kreeg.

• Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw, in 1947 benoemd
• Commandeur in de Orde van Oranje-Nassau, in 1967 benoemd
• Grootkruis
• Orde van de Heilige Gregorius de Grote