Wild Cherry

Wild Cherry werd opgericht door Rob Parissi in 1970. De naam was afkomstig van de verpakking van hoestbonbons die Parissi had gekregen toen hij in het ziekenhuis lag. De oorspronkelijke bezetting bestond uit Ben Difabbio (drums en zang), Louie Osso (gitaar, zang), Larry Brown (basgitaar, zang), Larry Mader (toetsen, zang) en Rob Parissi (hoofdzanger en gitarist).

Tijdens de vroege jaren zeventig bracht Wild Cherry enkele platen in eigen beheer uit, waaronder You Can Be High (But Lay Low), en Something Special On Your Mind. Op dit moment was hun muziek nog pure rock in plaats van funk. Wild Cherry wist uiteindelijk een platencontract te krijgen bij Brown Bag Records van Terry Knight (bekend van Terry Knight and the Pack). Enkele demo’s en singles van Wild Cherry opgenomen voor Brown Bag werden door United Artists uitgebracht.

De band ging uit elkaar toen Parissi de groep verliet om manager van een steakhouse te worden. Parissi besefte al snel dat muziek toch meer zijn roeping was en blies de band nieuw leven in met Bryan Bassett (gitaar/zang), Ron Beitle (drums), en Allen Wentz (basgitaar/synthesizer/zang). In deze nieuwe bezetting kreeg Wild Cherry al snel succes in Pittsburgh en omstreken. Tevens besloot Parissi na een aantal optredens in nachtclubs Wild Cherry een nieuwe richting in te laten slaan met funkrock.

In 1976 brak Wild Cherry internationaal door met Play That Funky Music. Parissi schreef het nummer naar aanleiding van een groepsbespreking waarin hij had voorgesteld om voortaan funkrock te spelen. Het werd opgepikt door Sweet City Records, die Wild Cherry meteen een contract aanbood. Play That Funky Music behaalde de eerste plaats in de Billboard R&B en Billboard Hot 100. Zowel de single als het album haalden de platinastatus. Billboard riep Wild Cherry zelfs uit tot beste popgroep van het jaar. De band won tevens een American Music Award voor beste rhythm-and-blues-single van het jaar, en werd genomineerd voor meerdere Grammy Awards.

Wild Cherry wist het succes van Play That Funky Music echter niet meer te evenaren. Hun volgende twee albums, Electrified Funk en I Love My Music, brachten geen top 20-hits voort, en hun album Only the Wild Survive zelfs geen top 100-hit. De single Baby Don't You Know deed het relatief gezien nog het beste, met een 43e plaats in de Billboard Hot 100. Het nummer 1 2 3 Kind Of Love was eveneens geen groot succes, maar vond wel aanhang in de beach music-clubs in Noord en Zuid-Carolina. Het is daar nog steeds populair.

In 1979 werd besloten de band op te heffen. Rob Parissi verhuisde nadien naar Miami, leerde daar Bobby Caldwell kennen, en richtte met hem een band op voor een tournee door Japan en de Verenigde Staten. Allen Wentz verhuisde naar New York en werd een synthesizerspeler die zich ging toeleggen op jingles en gastoptredens. Gitarist Bryan Bassett begon een succesvolle carrière als producer bij de King Snake Studio in Sanford.

Play That Funky Music werd in de jaren nadat Wild Cherry uiteen viel nog meerder malen gecoverd, waaronder door de rockband Roxanne in 1988 en door Vanilla Ice in 1990. Het staat 73e op Billboards lijst van 100 beste nummers ooit.

• Rob Parissi – hoofdzanger, gitaar(1970–1979)
• Allen Wentz – basgitaar (1975–1978)
• Bryan Bassett – gitaar (1975–1978)
• Ronald Beitle – drums, slaginstrument (1975–1979)
• Mark Avsec – keyboards (1975–1979)
• Coogie Stoddart – gitaar, zang (1973–1975) and (1977–78)
• Donnie Iris – gitaar, zang (1978–1979)

• https://web.archive.org/web/20101021083506/http://robparissi.com/
• Wild Cherry op Allmusic.