Whitbread Round the World 1973-1974

Voor het eerste keer in de zeilgeschiedenis ging een wedstrijd via de Zuidelijke Oceaan die door zeilers vaak uitdagend en gevaarlijk wordt genoemd.[1] Tijdens die derde etappe waren er drie doden te betreuren. Het eerste slachtoffer van de "Roaring Forties" was op 19 november 1973 de Brit Paul Waterhouse die zeilde op de Italiaanse "Tauranga". Door een rukwind maakte het schip een "broach" waardoor Waterhouse overboord sloeg. Ondanks een zoektocht van vier uur werd hij niet meer teruggevonden. Drie dagen later ging het opnieuw mis toen de Fransman Dominique Guillet, zeilend op de Franse "33 Export", vermist raakte na het verwisselen van een zeil tijdens zwaar weer. Ook hij werd niet teruggevonden. In januari 1974 sloeg de Brit Bernie Hosking van de "Great Britain II" in de Tasmanzee overboord tijdens een "Southerly Buster" (een hevige storm die bij Australië en Nieuw-Zeeland kan voorkomen); hij werd niet meer gevonden.

Etappe	Start	Finish	Afstand	Datum start	Winnaar
1	Portsmouth	Kaapstad	6.650 Nm	8 september 1973	Great Britain II
2	Kaapstad	Sydney	6.550 Nm	7 november 1973	Pen Duick VI
3	Sydney	Rio de Janeiro	8.370 Nm	29 december 1973	Great Britain II
4	Rio de Janeiro	Portsmouth	5.430 Nm	6 t/m 11 maart 1974*	Great Britain II

*De slotrace was een achtervolgingsrace om te zorgen dat de boten ongeveer gelijk zouden aankomen.

Aan de eerste editie deden 17 teams mee. Alle zeilboottypen konden meedoen. Door middel van handicaps werden de verschillen tussen de boten gecompenseerd. Overigens worden in de aangehaalde bron 19 boten genoemd, terwijl in de overige bronnen het aantal van 17 wordt vermeld. De Zweedse boot Keewaydin startte twee weken te laat en trok zich terug nadat het de Canarische Eilanden had bereikt.[2][3]

Na elke etappe werden de gevaren tijden volgens het handicapsysteem gecorrigeerd. De gecorrigeerde tijden voor elke etappe werden bij elkaar opgeteld. Het team met de snelste gecorrigeerde tijd was de winnaar. Het schip dat de totale afstand het snelste aflegde was de "Great Brittain II", winnaar van drie etappes, die dat in 144 dagen deed. De uiteindelijke winnaar "Sayula II" had 152 dagen nodig.

Positie	Team	Land	Schipper(s)	Gecorrigeerde tijd
1	Sayula II	Mexico	Ramón Carlin	133 dagen en 13 uur
2	Adventure	Verenigd Koninkrijk	Patrick Bryans, Malcolm Skene, George Vallings, Roy Mullender	135 dagen en 8 uur
3	Grand Louis	Frankrijk	André Viant	138 dagen en 15 uur
4	Kriter	Frankrijk	Jack Grout, Michael Malinovsky en Alain Gliksman	141 dagen en 2 uur
5	Guia	Italië	Giorgio Falck	142 dagen en 19 uur
6	Great Britain II	Verenigd Koninkrijk	Chay Blyth	144 dagen en 11 uur
7	Second Life	Verenigd Koninkrijk	Roddy Ainslie	150 dagen en 8 uur
8	Cserb	Italië	Doi Malingri	155 dagen en 7 uur
9	British Soldier	Verenigd Koninkrijk	James Myatt	156 dagen en 21 uur
10	Tauranga	Italië	Eric Pascoli	156 dagen en 22 uur
11	Copernicus	Polen	Zygfryd Perlicki	166 dagen en 19 uur
12	33 Export	Frankrijk	Jean-Pierre Millet, Dominque Guillet	175 dagen en 22 uur
13	Otago	Polen	Zdzislaw Pienkawa	178 dagen en 9 uur
14	Peter von Danzig	West-Duitsland	Reinhard Laucht	179 dagen en 15 uur
Dnf	Pen Duick VI	Frankrijk	Eric Tabarly	-
Dnf	Burton Cutter	Verenigd Koninkrijk	Leslie Williams, Alan Smith	-
Dnf	Jakaranda	Zuid-Afrika	John Goodwin	-
Dnf	Concorde	Frankrijk	Pierre Chassin	-
Dnf	Pen Duick III	Frankrijk	M. Cuiklinski	-

Dnf: Niet gefinisht

• Volvo Ocean Race - Officiële site