Wiezen

Bij kleurenwiezen wordt er géén troef gedraaid, maar wordt de troef bepaald tijdens het bieden van de spelers in de eerste spelfase.

Een speler "vraagt" een bepaalde kleur, de volgende spelers gaan eventueel mee met de gevraagde kleuren of stellen een andere kleur voor, of stellen een ander spel voor.

Dit zijn de mogelijke contracten:

• Ik vraag: Een bod met ‘ik vraag’ betekent dat de speler met elke andere speler een paar wil vormen om 8 à 13 slagen te halen. Wanneer een speler meegaat, dan is het paar gevormd en wordt de gekozen kleur de troef.
• Solo (alleen): Met dit bod moet men op zijn eentje het aantal voorziene slagen halen, deze kunnen variëren van 6 tot 8. Er is een troef.
• Abondance: Een bod voor 9 à 11 slagen die men alleen moet halen. Abondance moet onmiddellijk bij de eerste ronde aangekondigd worden. Er is een troef en de speler die abondance doet, moet als eerste uitkomen.
• Soloslim: Een bod om 12 (voor een kleine) of 13 (voor een grote) slagen alleen te halen. Er kan wel of geen troef zijn. De speler die Soloslim aangekondigd heeft komt als eerste uit.
• Grote miserie: Een bod om geen enkele slag te halen. Er is geen troef.
• Kleine miserie: Een bod om geen enkele slag te halen. Er is geen troef. Iedereen doet in de eerste ronde één kaart blindelings weg.
• Open miserie (of grote miserie op tafel): Een bod om geen enkele slag te halen. Er is geen troef. Na de eerste kaart van de tweede ronde worden de kaarten van de speler(s) die de open miserie speelt (spelen) op tafel gelegd.
• Piccolo: Een bod waarbij men exact één slag moet halen. Er is geen troef.
• Troel: 9 slagen halen waarbij de speler die over de vierde aas beschikt, de troef kiest. Een andere mogelijke regel is, dat de kleur van de vierde aas troef is.
• Drieslag: als 3 spelers drieslag roepen moet men proberen in de ronde exact 3 slagen te halen. Er is geen troef. Wanneer de 4de speler miserie, solo, of soloslim gaat, valt de drieslag weg.

De kleuren hebben een bepaalde waardeklassering, in volgorde: harten, ruiten, klaveren en als laagste schoppen.

Bij het samengaan van twee spelers in een bepaalde kleur moet de lagere kleur telkens één slag meer bieden dan de hogere kleur. Zo wordt negen klaveren slechts overtroffen door tien schoppen, enz.. Het opbieden kan slechts gebeuren door de speler die meegaat, de vrager blijft hierbij passief. Degene die meegaat kan ook de beslissing doorschuiven naar de vrager door pass-parole te zeggen. Hierbij neemt de vrager de bieding over maar hij moet hierbij wel minimum voor 10 bieden.

Naast het samengaan kan men ook andere zaken voorstellen. Men kan bijvoorbeeld ook alleen gaan voor een kleur, hier moet men dan minstens 6 slagen alleen kunnen verwezenlijken, met als troef een kleur die de solospeler zelf kiest.

Het bieden eindigt meestal met twee spelers die samengaan of een solo. Een speler kan echter ook nog een speciaal spel voorstellen: een kleine miserie, een grote miserie, een abondance en of een soloslim. Deze spellen worden verder uitgelegd.

Indien de deler verkeerd deelt, wordt overgegaan naar één spel vuilbakwiezen met dezelfde deler.

Het bieden gebeurt niet overal op dezelfde manier.

Vuilbakwiezen of ook wel boerewies is een vorm van gewoon wiezen en speelt men dus ook met 4 spelers.

In het begin worden de kaarten over 3 van de 4 spelers verdeeld (ieder 17 kaarten). De vierde speler krijgt de laatste kaart (troefkaart). Enkel hij mag die onmiddellijk zien.

Het is nu aan de drie andere spelers om ieder 4 kaarten af te staan aan de vierde speler zodat iedereen evenveel kaarten heeft. Pas dan wordt de troefkaart bekendgemaakt en wordt het spel voortgespeeld zoals normaal wiezen.

Sommige kaarters spelen dit spelletje eenmaal, nadat de vier spelers hebben gepast (geen spel hebben aangekondigd) en hervatten na dit spel het gewone wiezen of kleurwiezen.

Bandietenwiezen of nog Chinezen of Chinees Wiezen is de kleurenwiesvariant op vuilbakwiezen. Drie van de vier spelers krijgen 17 kaarten (4,4,4,5 delen), de laatste kaart heeft de deler zelf. De drie andere spelers geven nu elk 4 kaarten aan de deler. En dan wordt er verder gespeeld op de gewone wijze. Let wel dat het niet altijd een goede strategie is om al de slechte (lage) kaarten af te geven aan de deler, want als iedereen dit doet, zou hij weleens open miserie kunnen gaan. Er bestaat nog een andere variant die ook Chinees Wiezen genoemd wordt. Hierbij wordt er de eerste ronde 1 kaart gedeeld en plakt ieder deze tegen zijn voorhoofd, door te zien wat de anderen als kaart hebben moet je inschatten of je de slag al dan niet gaat halen. De volgende ronde is met 2 kaarten, dan 3, 4, 5 etc tot aan 13 (indien je met 4 speelt). Het aantal slagen dat je ernaast gokt vormen strafpunten die aan het eind van elke ronde worden genoteerd. De speler met het op het einde de minste strafpunten is uiteraard de winnaar.

Bij Leuvenswiezen gelden dezelfde basisregels als bij kleurenwiezen. Het grootste verschil bevindt zich in het "specialeke" geven. Hieronder verstaat men dat de deler een bepaalde speler 4 of 5 kaarten omgekeerd deelt zodat alle spelers zijn kaarten kunnen zien. Het geven van specialekes kan alleen op bepaalde momenten. Indien de andere speler een peer gestolen heeft; indien iemand rechtstaat of van tafel weg is; indien de speler ros is of indien de speler aan het winnen is. Er kunnen ook meerdere specialekes in 1 deelbeurt gegeven worden maar dit is eerder uitzonderlijk. Een ander verschil is het hierboven al gemelde peer stelen. Normaal moet de speler die het vorige spel heeft gedeeld peren, indien iemand anders deze actie uitvoert wordt de peer dus gestolen. Het stelen van peren wordt natuurlijk aangemoedigd. Pas wel op want een peer stelen kan met een specialeke bestraft worden.