Waterroofkevers
Waterroofkevers (Dytiscidae) zijn een familie van insecten uit de orde kevers (Coleoptera). De verschillende soorten worden gekenmerkt door de op het leven onder water aangepaste en roofzuchtige levenswijze.
| Waterroofkevers | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||
| Geelgerande watertor | ||||||||||
| Taxonomische indeling | ||||||||||
| ||||||||||
| Familie | ||||||||||
| Dytiscidae Leach, 1815[1] | ||||||||||
Afbeeldingen op  | ||||||||||
Waterroofkevers op  | ||||||||||
| ||||||||||
Kenmerken
Het ovale, platte lichaam is meestal zwart of donkerbruin met een lengte, die varieert van 0,2 tot 5 cm. Ze hebben een gestroomlijnde vorm: kop, borststuk (thorax) en achterlijf (abdomen) gaan vloeiend in elkaar over. De kop bevat lange voelsprieten (antennae) en sterke, scherpe kaken waarmee de prooi wordt gedood en opgegeten. Dankzij hun platte vorm kunnen ze gemakkelijk tussen waterplanten en onder stenen wegglippen. De voorste en middelste poten worden gebruikt om de prooi te grijpen en zich te verankeren in de bodem en de verbrede en afgeplatte achterpoten dienen om te zwemmen. Ze zijn meestal voorzien van een enkele of dubbele, in en uit scharnierende haarzoom.
De kevers kunnen buiten het water door deze aanpassingen meestal niet of slecht lopen, hoewel sommige soorten wel goed kunnen springen. Veel soorten hebben (achter)vleugels waarmee ze kunnen vliegen, hoewel niet alle soorten met vleugels dit kunnen.
Leefwijze
Deze actieve rovers voeden zich met allerlei waterdiertjes, van watervlooien en muggenlarven tot jonge salamanders en kleine vissen. De larven hangen gekromd aan de waterspiegel te loeren op alles wat voorbijzwemt. Stekeltjes en jonge vis, bullekopjes en insectenlarven worden gegrepen met de kromme, doorborende kaken en uitgezogen.
Waterroofkevers ademen onder water met een soort aqualong. Daarvoor steken ze hun achterlijf net boven water en pompen lucht onder de dekschilden.
Verspreiding en leefgebied
Deze familie komt wereldwijd voor in vrijwel alle denkbare zoetwaterhabitats, van zure vennen tot kalkmoerassen en van snelstromende beken tot voedselrijke stilstaande wateren.
Taxonomie
De familie is als volgt onderverdeeld:[2]
- Onderfamilie Agabinae - Thomson, 1867
- Onderfamilie Colymbetinae - Erichson, 1837
- Tribe Anisomeriini - Brinck, 1948
- Tribe Carabdytini - Pederzani, 1995
- Tribe Colymbetini - Erichson, 1837
- Onderfamilie Copelatinae - Branden, 1885
- Onderfamilie Coptotominae - Branden, 1885
- Onderfamilie Dytiscinae - Leach, 1815
- Tribe Aciliini - Thomson, 1867
- Tribe Aubehydrini - Guignot, 1942
- Tribe Cybisterini - Sharp, 1880
- Tribe Dytiscini - Leach, 1815
- Tribe Eretini - Crotch, 1873
- Tribe Hydaticini - Sharp, 1880
- Tribe Hyderodini - Miller, 2000
- Onderfamilie Hydrodytinae - Miller, 2001
- Onderfamilie Hydroporinae - Aubé, 1836
- Tribe Bidessini - Sharp, 1880
- Tribe Carabhydrini - Watts, 1978
- Tribe Hydroporini - Aubé, 1836
- Tribe Hydrovatini - Sharp, 1880
- Tribe Hygrotini - Portevin, 1929
- Tribe Hyphydrini - Gistel, 1848
- Tribe Laccornini - Wolfe and Roughley, 1990
- Tribe Methlini - Branden, 1885
- Tribe Schistomerini † - Palmer, 1957
- Tribe Vatellini - Sharp, 1880
- Onderfamilie Laccophilinae - Gistel, 1848
- Tribe Agabetini - Branden, 1885
- Tribe Laccophilini - Gistel, 1848
- Onderfamilie Lancetinae - Branden, 1885
- Onderfamilie Matinae - Branden, 1885
- Onderfamilie Palaeogyrininae † - Schlechtendal, 1894
- Onderfamilie Liadytiscinae † - Prokin and Ren, 2010
Bronnen, noten en/of referenties
|