Wapen van Bedum

De beschrijving van het wapen luidde in 1892 als volgt:

N.B.: De heraldische kleuren zijn: azuur (blauw), keel (rood), zilver en goud.

Het wapen symboliseert de ontstaansgeschiedenis van de gemeente onder invloed van de geestelijken Walfridus en Liudger en diens arbeid. De spade staat voor het verzwaren van de Wolddijk,[1] het kruis voor het prediken van het christendom en de wetstafel voor het vervaardigen van de wetgeving.

De gemeente Bedum had eerst een wapen aangevraagd met Walfridus als monnik, welke een schop en wetstafel in de hand vasthield en op een dijk stond, gelegen in een waterplas. Omdat hier geen achtergrondinformatie was bijgevoegd, vroeg de Hoge Raad van Adel eerst om deze informatie. Nadat deze aangekomen was, besloot de Hoge Raad van Adel dat de symboliek achter het wapen weliswaar juist was, maar dat er toch wel wat aan het wapen moest veranderen. Ten eerste was de Walfridus hoogstwaarschijnlijk geen monnik (zijn vrouw overleefde hem), en ten tweede was de voorstelling te veel een plaatje. De Hoge Raad van Adel stelde daarop het volgende wapen voor: Gedeeld: I in azuur een schop van natuurlijke kleur en II in keel een kruis van goud. De Hoge Raad van Adel liet hierop de wetstafel dus vallen. De gemeente wilde die echter handhaven, zodat uiteindelijk het huidige wapen ontstond.