Wang Shixiang

Wang werd geboren in een welvarende familie. Zo was zijn vader diplomaat en was het zijn moeder mogelijk geweest om in het buitenland te studeren. Zijn voorouders dienden drie generaties aan het hof van de Chinese Qing-dynastie. Zijn herkomst wordt beschreven als een van de redenen voor zijn talent en fijngevoeligheid voor het herkennen van elementen uit de klassieke Chinese cultuur. Vanaf zijn puberteit tot de leeftijd van ca. 25 jaar leidde hij het leven van een dandy; hij ging bijvoorbeeld niet naar school, hield van straatspelen als krekelgevechten en het fokken en trainen van duiven en adelaars. Toen op zijn vijfentwintigste zijn moeder overleed, veranderde zijn leven radicaal. Hij liet het losbollige leven achter zich en ging hij zich bezighouden met studie en schrijven.[4]

Zijn kunstverzameling vormde al tijdens zijn leven een inspiratiebron voor ambachtslieden en wetenschappers wereldwijd. Tijdens de Culturele Revolutie (1966-1976) werd zijn verzameling in beslag genomen door de Chinese autoriteiten. Na afloop van de revolutie werd zijn verzameling weer teruggegeven. Anno 2003 maakt zijn verzameling deel uit van het Chinese nationale erfgoed.[5]

Zijn leven lang bleef hij een verwoed fan van duiven. In Engelse werken als Beijing Pigeon Whistles uit 1999 schreef hij over zijn passie. Toen hem de Prins Claus Prijs in 2003 in Peking werd uitgereikt werden enkele duiven losgelaten als geste naar de laureaat.[3][4]

Wang begon zijn loopbaan na afloop van de Tweede Chinees-Japanse Oorlog (1937-1945). Hij werkte in deze tijd aan het Paleismuseum in de Verboden Stad in Peking en werd later lid van het prestigieuze Centrale Onderzoeksinstituut voor Cultuur en Geschiedenis.[4]

Later werd hij onderzoeker voor het Staatsbestuur voor Cultureel Erfgoed. Gedurende de jaren tachtig leverde hij regelmatig bijdragen aan de krant China Daily. Maar ook via andere kanalen publiceerde hij veel over het onderzoek dat hij verrichtte, zoals in tientallen boeken die hij naliet. Zijn publicaties zijn in sommige gevallen de enige beschikbare informatie over bepaalde onderwerpen.[3][5]

• 1989: Bamboo Carving of China, met Wan-go Weng, ISBN 978-0295967936
• 1990: Connoisseurship of Chinese Furniture: Ming & Early Qing Dynasties, met Shih-Hsiang Wang, ISBN 978-9620408199
• 1991: Classic Chinese Furniture: Ming and Early Qing Dynasties, ISBN 978-1878529022
• 1993: The Charms of the Gourd, ISBN 978-9625770048
• 1995: Master Pieces from the Museum of Classical Furnitures, met Shih-Hsiang Wang & Curtis Evarts, ISBN 978-1883662028
• 1998: Classical and Vernacular Chinese Furniture in the Living Environment, met Kai-Yin Lo, ISBN 978-1878529473
• 1999: Beijing Pigeon Whistles, ISBN 978-7538256369
• 2000: Beyond the Screen: Chinese Furniture of the 16th and 17th, met Craig Clunas & Malcolm Rogers, ISBN 978-0878464340
• 2000: Qing Dynasty Craft Rules, deel 1 (ISBN 7534723965) en deel 2 (ISBN 7534723973)