Vrede van Lübeck

De Vrede van Lübeck (Duits: Frieden von Lübeck; Deens: Freden i Lübeck) was een vredes verdrag tussen Denemarken en het Heilige Roomse Rijk. Het werd ondertekend op 22 mei 1629[1] tijdens de Dertigjarige Oorlog. Door het verdrag trok Denemarken zich terug uit de Dertigjarige Oorlog en zou zich niet meer mengen in rijkszaken. Het verdrag wordt gezien als een overwinning voor de katholieke partij en maakte de weg vrij voor het door Ferdinand II uitgevaardigde Restitutie-edict (1629).

Titelblad van een gedrukte versie van de Vrede van Lübeck.

Bepalingen van het verdrag

De koning van Denemarken mengt zich alleen in rijksaangelegenheden voor zover die hem betreffen als rijkvorst en hertog van Holstein. Alle twistpunten tussen de koning en de keizer zullen door onderhandeling of met de tussenkomst van een scheidsrechter opgelost worden.
Gevangenen van beide zijden zullen vrijgelaten worden.
Verschillende eilanden in de Oost- en Noordzee zullen aan de hertogen van Sleeswijk-Holstein-Gottop teruggegeven worden en troepen zullen van deze eilanden teruggetrokken worden.

Volgens de gregoriaanse kalender. Volgens de juliaanse kalender werd het verdrag gesloten op 12 mei 1629.

Bronnen die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina de:Friede von Lübeck op Wikisource.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.