Volvo Golf Champions 2011

De Volvo Golf Champions 2011 was een nieuw golftoernooi van de Europese PGA Tour. Het toernooi liep van 27 tot en met 30 januari 2011 en werd gespeeld op de Royal Golf Club in Riffa.

Dit artikel staat op een nalooplijst. Als je de inhoud op verifieerbaarheid gecontroleerd hebt, kun je dit sjabloon verwijderen. Bekijk ook de bewerkingsgeschiedenis om te zien of anderen hier al aan gewerkt hebben.
Volvo Golf Champions 2011
PlaatsRiffa,  Bahrein
Oprichting2011
GolfbaanRoyal Golf Club
Par72
Lengte6494 m
Tour(s)Europese PGA Tour 2011
Datum27-30 januari 2011
Winnaar Paul Casey
Portaal    Golf

Het prijzengeld bedroeg € 1.700.000 waarvan de winnaar € 217.000 kreeg.

Spelers

Om deze eerste editie van de Volvo Golf Champions extra te vieren bestaat alleen in 2011 het deelnemersveld uit 98 spelers. Zestig van hen en de ties spelen in het weekend. Volgende jaren zullen alleen de kampioenen van het voorafgaande seizoen worden uitgenodigd.

De baan

De baan heeft enkele bijzonderheden. De PGA heeft beslist dat er tijdens het toernooi geen bunkers zijn maar dat alle zandplekken als 'waste area' tellen, omdat de overgang van bunker naar waiste area bijna nergens duidelijk is. Spelers mogen dus met hun golfclub het zand aanraken voordat ze hun swing maken.
Mogelijk is dit de enige baan ter wereld waarop olie geboord wordt. Bij hole 15 en 17 staan jaknikkers, en door de rough lopen enkele olieleidingen.

Verslag

Paul Casey won met zijn team de Pro-Am op woensdag.

Ronde 1

Tano Goya

Amateur Nasser Yacoob Saleh, vader van vier kinderen, is de eerste Bahreini die ooit aan een toernooi van de Europese Tour meedoet. Hij kreeg zijn startbewijs via een kwalificatietoernooi dat in een play-off eindigde. Tijdens deze eerste ronde stelde hij het lokale publiek teleur met een slechte score. Hij speelde met Maarten Lafeber, die −5 stond na de eerste zes holes en een goede ronde speelde.

Johan Edfors, vorige maand met Cecilia getrouwd en net terug van hun huwelijksreis in Thailand, is clubhouse leader met een nieuw baanrecord van 64 (−8).
Robert-Jan Derksen speelde in de middagronde en kwam met −2 binnen.

Tano Goya liet op hole 4 de referee komen om zichzelf strafslagen te laten geven. Op de tee van hole 3 had hij zijn caddie om een nieuwe bal gevraagd. Toen hij op hole 4 de bal uit het putje haalde bleek het niet dezelfde soort bal te zijn als waarmee hij de ronde was begonnen. Professionals mogen wel op de tee een nieuwe bal in het spel brengen, maar hij moet steeds van hetzelfde merk en hardheid zijn. Het had dus twee holes met een verkeerde bal gespeeld, hetgeen hem vier strafslagen kostte.

Ronde 2

Edoardo Molinari is de tweede ronde goed begonnen, hij maakte zes birdies tijdens de eerste negen holes en kwam met −10 aan de leiding. Zijn broer Edoardo speelde in de partij na hem en stond toen nog op de tweede plaats. Derksen ging naar −3 en dat zal de cut wel halen.
Edfors en Lafeber spelen 's middags.

Ronde 3

Todd Hamilton heeft het baanrecord van Johan Edfors met −8 geëvenaard. Hij kwam hierdoor op −11 en de 14de plaats. In de top veranderde niet veel.
Derksen maakte −4 en steeg een paar plaatsen, Lafeber maakte +1 en zakte 30 plaatsen.

Teamformule

De formule voor de derde ronde is nieuw. Dertig van de 52 finalisten van de Volvo Masters Amateur Wereldfinale spelen mee. Twee pro's en 1 amateur vormen een team. De twee beste netto scores van de drie spelers tellen als teamscore. De amateurs krijgen 2/3 van hun handicap, de heren maximaal 18 en de dames maximaal 24. Daarnaast spelen de professional gewoon voor hun eigen score.
De amateurs spelen de wereldfinale op maandag 31 januari.

Er waren twee teams met −16, team Darren Clarke / Paul Casey en team Christian Nilsson / David Horsey. De eerste prijs ging naar Clarke en Casey, die een betere pro-score hadden. Zij kregen ieder een Volvo S60. Hun amateur was de 53-jarige Engelsman Kevin Ahere van de Woburn Golf Club (handicap 4). Hij kreeg een glazen Kosta Boda trofee.
Nilsson en Horsey speelden met Rodney Louison uit Qatar.

Ronde 4

Richard Finch heeft het baanrecord gebroken door een score van 63 (−9) binnen te brengen.

Op hole 9 en 10 maakte Jiménez birdies en vanaf dat moment deelde hij op −19 de eerste plaats met Hanson en Casey die samen twee holes achter hem speelden. Jiménez eindigde op −19, Hanson en Casey maakten ieder twee birdies en een bogey en stonden toen op −20 met nog twee holes te spelen. Hanson maakte op de laatste hole een bogey, kwam weer op −19 en deelde de tweede plaats met Jiménez. Casey maakte een par en won.

NaamR1StandR2TotaalStandR3TotaalStandR4TotaalStand
Paul Casey67
−5
T6
67
−5
−10
T5
66
−6
−16
T168
−4
−20
1
Peter Hanson66
−6
T2
67
−5
−11
T167
−5
−16
T169
−3
−19
T2
Miguel Ángel Jiménez68
−4
T14
65
−7
−11
T169
−3
−14
5
67
−5
−19
T2
Johan Edfors64
−8
171
−1
−9
T9
68
−4
−13
T6
69
−3
−16
T6
Darren Clarke69
−3
T21
65
−7
−10
T5
67
−5
−15
T3
73
+1
−14
T8
Edoardo Molinari68
−4
T14
65
−7
−11
T171
−1
−12
T9
70
−2
−14
T10
James Kingston67
−5
T6
67
−5
−10
T5
67
−5
−15
T3
74
+2
−13
T13
Richard Finch71
−1
T51
71
−1
−2
T58
71
−1
−3
T56
63
−9
−12
T20
Francesco Molinari66
−6
T2
69
−3
−9
T9
69
−3
−12
T9
73
+1
−11
T24
Pablo Larrazábal66
−6
T2
71
−1
−7
T18
70
−2
−9
T20
70
−2
−11
T24
Raphaël Jacquelin68
−4
T14
65
−7
−11
T175
+3
−8
T29
73
+1
−7
T44
Robert-Jan Derksen70
−2
T36
71
−1
−3
T50
68
−4
−7
T33
72
par
−7
T44
Maarten Lafeber68
−4
T14
69
−3
−7
T18
73
+1
−6
T43
71
−1
−7
T44

Spelers 2011

Sponsoruitnodigingen

Amateur

  • Nasser Yacoob Saleh

Amateurs (alleen zaterdag)

  • Vojtech Dostal
  • Claudia Rocco
  • Thomas Schurter
  • Emanuel Witzig
  • Jennifer Brown
  • Kevin Aherne
  • Christopher Nash
  • William McManus
  • Mark Higgins
  • Stephen Robb
  • Kurt Jonsson
  • Rikard Johansson
  • Gisela Persson
  • Mattias Carlsson
  • Jesper Wraae-Bess
  • Kurt D. Nielsen
  • Sonja Christensen
  • Jaime Castellanos
  • Patricio Pan de Soraluce
  • Jose Manuel Entrecanales
  • Michel Pertusa
  • Jean Marie Salomon
  • Yasuo Sekita
  • Yoshiteru Ikuse
  • Dae-hyung Shin
  • Aleksandar Evtimov
  • Alan Shea
  • Martin Figueroa
  • Mikko Kupiainen
  • Rodney Louison
  • Davide Mambelli
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.