Volkscultuur
Volkscultuur zijn alle collectieve, al of niet traditionele uitingen van het (gewone) volksleven, vaak gekend als gebruiken, steeds onder verwijzing naar traditie, verleden en nationale, regionale of lokale identiteiten, onderdeel van het cultureel erfgoed. Omdat elke generatie haar eigen keuzes maakt, is volkscultuur een dynamisch fenomeen. In de praktijk fungeert de benaming volkscultuur als een paraplubegrip voor bepaalde culturele fenomenen uit het verleden en heden, zo worden familiekunde, heemkunde, industriële archeologie en volkskunde als hoofdgroepen in de volkscultuur aangeduid.
Diversiteit
Door de geschiedenis, politiek en andere sociale factoren is de volkscultuur wereldwijd verschillend en zeer divers. Zo zijn er typisch (West-)Europese of Nederlandse/Vlaamse gebruiken die elders in de wereld niet voorkomen. Hierbij kan gedacht worden aan Sinterklaas, Limburgse vlaaien, Brugse kant, het zien van Abraham en Sara, koekhappen, enzovoorts. Gebruiken van volkscultuur die wijder zijn verspreid, zijn bijvoorbeeld carnaval, halloween, sprookjes, tuinkabouters, monsters, huwelijksrituelen, volkssporten, paasvuren, wichelroedelopen, circussen, kermissen, braderieën, optochten, processies en rommelmarkten.
Instituten
Diverse instellingen, stichtingen en instituten houden zich met volkscultuur bezig. In Nederland betreft dit onder meer het Nederlands Centrum voor Volkscultuur en Immaterieel Erfgoed en het Meertens Instituut. In België is er het Vlaams Centrum voor Volkscultuur.
 |
Zie de categorie Popular culture van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |
 |
Bronnen die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Volkscultuur op Wikisource. |