Visbeker Braut

De kamer heeft geen toegang en bestaat uit tien draagstenen en vier dekstenen. De kamer ligt in een ca. 80 meter lang en 9 meter breed Hünenbett (in Duitsland is dit de benaming voor een bouwwerk met een rechthoekige krans). Dit Hühnenbett had ooit 105 kransstenen. Er staan 47 stenen aan de ene lange zijden (er missen 3) en aan de andere lange zijde staan 33. De korte kant in het zuidwesten heeft twee stenen die meer dan 2,5 meter groot zijn. De drie stenen aan de noordoostkant ontbreken.

Dit hunebed vormt samen met de vier kilometer verderop gelegen Visbeker Bräutigam (het langste hunebed uit Nedersaksen) een plek uit een bekende sage. De bruid (Gretchen) werd door haar vader gedwongen met de bruidegom te trouwen. Haar hart behoorde een andere man toe en ze wenste dat de bruiloft niet door zou gaan, waarna zijzelf en haar bruidswagen (Brautwagen) en ook haar eigen bruidsstoet en de bruidsstoet van de bruidegom (Visbeker Braut en Visbeker Bräutigam) in stenen veranderden[1].

• Anette Bußmann: Steinzeitzeugen. Reisen zur Urgeschichte Nordwestdeutschlands. Isensee Verlag, Oldenburg 2009, ISBN 978-3-89995-619-1, S. 95–97.
• Mamoun Fansa: Großsteingräber zwischen Weser und Ems. Isensee Verlag, Oldenburg 1992, ISBN 3-89442-118-5, S. 120–121.
• Ernst Andreas Friedrich: Visbeker Braut und Bräutigam. In: Wenn Steine reden könnten. Band II, Landbuch-Verlag, Hannover 1992, ISBN 3-7842-0479-1, S. 9–11.
• Ernst Sprockhoff: Atlas der Megalithgräber Deutschland. Teil 3: Niedersachsen – Westfalen. Rudolf Habelt Verlag, Bonn 1975, ISBN 3-7749-1326-9, S. 137.

• Visbek Navigator – auf die Visbeker Braut fokussierter LGLN bequellter interaktiver amtl. nds. Kartendienst der Gemeinde Visbek
• Visbeker Braut und Bräutigam – Sage
• Beschreibung und Bilder
• Visbeker Braut. Stonepages
• Die Visbeker Braut – eine steinzeitliche Mondwarte?^{[dode link]} (PDF; 806 kB) Sternwarte Recklinghausen

Zie de categorie Visbeker Braut van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.