Victor van Marseille

De heilige Victor van Marseille leefde aan het eind van de 3e eeuw en was officier in het Romeinse leger. Hij was een christen die anderen opriep om het christelijk geloof uit te dragen bij een eventueel bezoek van keizer Maximianus. Om deze reden werd hij gevangengezet, maar hij bekeerde zijn bewakers Alexander, Felicianus en Longinus. Hiervoor werd hij voorgeleid voor de prefecten Asterius en Eutichius. Victor weigerde bij herhaling te offeren aan de Romeinse goden die hij afgoden noemde. Hij schopte een beeld van een god omver. Voor deze godslastering werd zijn voet afgehakt.

Beeld van Sint Victor in Molen de Valk, Montfoort.

Hij werd op 21 juli door Euticius ter dood veroordeeld door middel van verbrijzeling tussen twee molenstenen in een rosmolen. De legende wil, dat er bij de terechtstelling een groot wonder geschiedde: het lichaam van Sint Victor doet de molenstenen breken. Uiteindelijk zou hij zijn onthoofd. Na zijn dood stalen de christenen uit Marseille het lichaam van Victor en begroeven het in een grot. Na zijn dood vonden in de grot waarin zijn stoffelijke resten werden bewaard, enkele wonderen plaats. Zijn relikwieën zijn overgebracht naar de abdij Saint-Victor in Marseille. Tegenwoordig worden ze bewaard in de Église Saint-Nicolas-du-Chardonnet.

Vanaf de Middeleeuwen is Sint-Victor de patroon van de korenmolenaars. Hij wordt vaak in afbeelding met molenstenen of met een korenmolen afgebeeld. In vele steden was het gilde van korenmolenaars genoemd naar Sint-Victor en was Sint-Victorsdag, 21 juli, voor het molenaarsgilde een belangrijke feestdag.