Voer (voeding)

Voer of voeder kan verwijzen naar elk soort voedsel dat specifiek gebruikt wordt om dieren, meestal huisdieren of (pluim)vee, te voeden. Dat kan voedsel zijn dat speciaal voor dit doel is gemaakt, maar ook voedsel dat bijvoorbeeld is overgebleven na een maaltijd. Afhankelijk van het soort dier waar het voer voor bestemd is bestaan er nog enkele synoniemen voor, zoals veevoer voor dieren uit de veehouderij.

Voerproductie opgezet door een zelfstandige boer om aan veevoer te komen

Soorten voer

Voer bestaat in veel verschillende vormen. Voer kan zowel op basis van planten als op basis van vlees zijn gemaakt, afhankelijk van het dier waarvoor het bestemd is. De wereldwijde voederindustrie voor de veeteelt bedroeg in 2006 635 miljoen ton voedsel, met een jaarlijkse groei van 2%.

In de vee-industrie worden doorgaans grassen en andere planten zoals graansoorten en maïs gebruikt voor voer. Planten worden geregeld vers aan de dieren gegeven, maar ook gedroogd tot hooi of stro. Soms worden deze planten ook op andere manieren bewerkt. Zo kunnen er voedingsstoffen, medicijnen en groeihormonen aan worden toegevoegd. Veel boeren gebruiken stukken van hun land speciaal voor het verbouwen van voer. Bekend zijn bijvoorbeeld de hooi- en strobalen die in de zomer en nazomer worden geoogst om als voer voor het vee te dienen in de winter. Ook worden planten soms ingekuild om als voer te dienen, het zogenaamde kuilvoer.

Voer voor huisdieren wordt gemaakt door commerciële bedrijven. Veel van dit voedsel is droogvoer (8 tot 10% vocht), maar er bestaat ook vochtig voer. Dat laatste wordt meestal in blik verkocht. In voer voor honden en katten is vlees of vis verwerkt, al dan niet afkomstig van voedseldieren. Voor knaagdieren bestaat voer doorgaans uit gedroogde zaden en noten. Ook hier kan voer extra toegevoegde voedingsstoffen bevatten.

Er bestaan in veel landen voorschriften van waar voer aan dient te voldoen.

Kritiek

Een veelgehoord punt van kritiek op voer is dat, zeker in de vee-industrie, vaak algemeen voer wordt gebruikt dat niet even geschikt is voor alle dieren. Zo kan er voedsel in verwerkt zijn waar het ene dier minder goed tegen kan dan het andere. Ook het feit dat aan voedsel soms antibiotica zijn toegevoegd is al geruime tijd onderwerp van kritiek.

Een ander punt van kritiek is dat commercieel voer te sterk zou afwijken van wat dieren in de natuur eten. Vooral aanhangers van BARF maken daarom vaak hun eigen voer dat meer op een dier is afgestemd.

De Europese Unie is (gedeeltelijk) aan deze kritiek tegemoet gekomen door het publiceren van een lijst van verboden additieven die niet meer aan diervoeding mogen worden toegevoegd.[1]

Zie de categorie Fodder van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.