Veenlijk
Een veenlijk is een in het hoogveen gevonden overblijfsel van een prehistorisch menselijk lichaam.
Door de conserverende werking van het veen (laag zuurstofgehalte en de zure omgeving - veenwater is zuur) zijn deze lijken gemummificeerd en in betrekkelijk goede staat bewaard gebleven.
Vroeger dacht men dat het om mensen ging die in het moeras waren verdwaald, tegenwoordig neemt men aan dat sommige personen zijn geofferd. De aanwijzingen hiervoor zijn bijvoorbeeld koorden om de hals en gebroken wervels.
Ook Tacitus schreef in zijn De origine et situ Germanorum (Germania) al over de gewoonte om voorwerpen (bijlen, zwaarden, emmers) als offer in het water te leggen. Deze zijn ook veelvuldig teruggevonden. In de lijn hiervan lijkt het evident dat ook de veenlijken offers waren. Verder beschrijft hij hoe terechtgestelden soms werden verdronken.
Bekende veenlijken:
- Meisje van Yde (Nederland)
- Paar van Weerdinge (Nederland)
- Man van Tollund (Denemarken)
- Man van Grauballe (Denemarken)
- Lindowman (Engeland)
- Man van Clonycavan (Ierland) : slachtoffer van geweld; 4e of 3e eeuw v.Chr.
- Jongen van Burlage: 12 à 14 jaar oud; 11e-eeuws; Moormuseum, (Elisabethfehn, Duitsland)
Zie ook
Bronnen, noten en/of referenties
|
Zie de categorie veenlijken van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |