Varend erfgoed

Tot varend erfgoed of nautisch erfgoed rekent men schepen, de boten en de drijvende inrichtingen met inbegrip van hun uitrusting en van hun voortstuwingsmiddelen, waarvan het behoud van algemeen belang is wegens hun historische, wetenschappelijke, industrieel-archeologische of andere sociaal-culturele waarde.[1]

De "Anne", een varend monument uit 1930, hier afvarend in de Noord

Nederland

Bij de monumentenzorg in Nederland valt het varend erfgoed onder het mobiel erfgoed.[2] Waartoe ook behoren: het rollend erfgoed (treinen), rijdend erfgoed (automobielen) en het vliegend erfgoed (vliegtuigen). Vanwege het belang van het behouden door gebruiken is in 2015 de Erfgoedwet van kracht geworden, die dit behoud van een wettelijke basis voorziet.

Schepen die zijn ingeschreven in het Register Varend Erfgoed Nederland van de Federatie Varend Erfgoed Nederland, (voormalig Nationaal Register Varende Monumenten) worden aangeduid als varend monument.

België
De "Mercator", wellicht het bekendste schip van België

Het erfgoedbeleid in het algemeen van de Vlaamse Gemeenschapscommissie bestaat voornamelijk uit subsidiebeleid ter ondersteuning van erfgoedverenigingen en –projecten. Er is speciale regelgeving voor het varend erfgoed. Er zijn 28 vaartuigen beschermd als varend erfgoed en 5 zijn beschermd als monument, voor het ontstaan van het varend erfgoed decreet. Daarnaast staan een 100 tal schepen op de inventarislijst van onroerend erfgoed, maar daar hangen geen verder consekwenties aan vast. De lijst is online te raadplegen.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.