Vardaroffensief

Het Vardaroffensief, dat plaatsvond van 14 tot 29 september 1918 was de laatste offensieve actie aan het Balkanfront in Macedonië tijdens de Eerste Wereldoorlog.

Het Vardaroffensief
Onderdeel van het Balkanfront in Eerste Wereldoorlog
Servische soldaten terug in Skopje
Datum	14 – 29 September 1918
Locatie	Macedonië en Albanië
Resultaat	Bulgaarse capitulatie
Strijdende partijen
Bulgarije  Duitse Rijk  Servië  Frankrijk  Verenigd Koninkrijk  Griekenland  Italië
Leiders en commandanten
Georgi Todorov Hristo Burmov Stefan Nerezov Ivan Lukov Stefan Toshev Friedrich von Scholtz Kuno von Steuben Petar Bojović Živojin Mišić Louis Franchet d'Esperey Panagiotis Danglis George Milne Ernesto Mombelli
Troepensterkte
550.000 man 18.000 man 195.000 man 150.000 man 140.000 man 140.000 man 44.000 man
Verliezen
90.000 man gevangengenomen en 800 kanonnen in beslag genomen, andere verliezen onbekend 17.295 gedood, vermist of gewond
Portaal    Eerste Wereldoorlog

Na lange voorbereidingen van de geallieerden in de Griekse stad Thessaloniki, kon het multinationale leger nog steeds niet de stad uit. Formeel was Griekenland nog neutraal en onder Bulgaarse en Duitse druk wilde de Griekse koning en het grootste deel van het volk deze neutraliteit niet opgeven. Uiteindelijk gaf de Griekse regering toe en gaf de toestemming om de stad te verlaten. Tijdens de slag om Dobro Pole werd de frontlijn van de Centralen doorbroken (14-15 september).

Na deze overwinning konden de geallieerden het zuiden van Servië bevrijden. Tijdens het offensief vielen de steden Demir Kapija, op 21 september, Prilep op de 23e, Kruševo op de 25e, Veles op de 26e en op 29 september viel Skopje. Het Duitse 11e Leger vluchtte naar het noordwesten, richting Tetovo, terwijl het Bulgaarse Eerste Leger terugviel op Sofia.

Dit offensief dwong de overgave van Bulgarije, dus was zeker een beslissende factor in de geallieerde overwinning op de Centrale Mogendheden.