V-22 Osprey

De V-22 Osprey is het eerste toestel ter wereld dat onder het zogenaamde tiltrotor concept werd ontwikkeld en in serie geproduceerd. Dit houdt in dat het verticale hefvermogen van een helikopter wordt gecombineerd met de hoge voorwaartse snelheid en tevens het grotere bereik van een normaal 2-motorig turboprop aangedreven vliegtuig. Het toestel is ontwikkeld door de firma's Bell en Boeing.

Bell / Boeing V-22 Osprey
Algemeen
Rolmultifunctioneel transport/aanval
Bemanning2
VariantenCV-22A, B, HV-22, MV-22,
Status
Eerste vlucht1989
Gebruik360 USMC, 50 USAF, 48 USN.
Afmetingen
Lengte17,5 m
Hoogterotors omhoog 6,7 m
Spanwijdterotors omhoog 25,6 m
Gewicht
Startgewicht8463 kg
Max. gewicht23500 kg
Krachtbron
Motor(en)2x Rolls Royce AE1107C turboprop
Propeller(s)2x 11,6 m
Stuwkrachtelk 4586 kW kN
Prestaties
Kruissnelheid460 km/u
Topsnelheid550 km/u
Actieradiusmet 24 man en zonder bijtanken 722 km
Bewapening
Boordgeschut1x M240G 7,62mm
Portaal    Luchtvaart
V-22 Osprey in horizontale vlucht

Kenmerken van het toestel zijn de dubbele staart en de korte brede vleugels met de motoren aan de tips gemonteerd en 2 enorme 3-bladige rotors die tevens als propellers dienstdoen.

Met het nieuwe concept zijn niet alleen de eisen die aan tactisch luchttransport worden gesteld, maar tevens de hierbij gehanteerde rules of engagement aanmerkelijk aangescherpt. Het toestel heeft immers 2x de snelheid, 3x zoveel laadvermogen, een 5x zo groot bereik en kan 2x de maximale hoogte bereiken van zijn verouderde voorgangers de Boeing CH-46 Sea Knight en de Sikorsky CH-53 Super Stallion die hij moet vervangen. De Osprey kan 24 manschappen met volledige gevechtsuitrusting of 9072 kg aan interne of 6804 kg aan externe lading vervoeren. De laadruimte kan worden ingericht op het vervoer van een hospitaal bestaande uit 9 cabines met medisch personeel en uitrusting.

De V-22 Osprey wordt geproduceerd door een combinatie van de firma’s Bell Helicopter en Boeing Company. Het toestel wordt modulair in Philadelphia gebouwd en uiteindelijk in Amarillo geassembleerd. De ontwikkeling startte in 1986 en kostte in 1988 al $ 30 miljard. De eerste testvlucht werd al in 1989 gemaakt en na een reeks technische fouten leek het er op dat het concept niet goed genoeg en bovendien te gevaarlijk was. De ontwikkeling werd echter geperfectioneerd en in 2005 begon men de toestellen op grote schaal te produceren.

Als krachtbron voor de V-22 dienen 2 Rolls-Royce AE1107C Liberty turboshaft motoren (gebouwd door Allison Engine Company); deze genereren elk 4586 kW vermogen. Uit veiligheidsoogpunt is de aandrijving van de motoren zodanig dat deze zowel samen als individueel de rotors van beide motoren kunnen aandrijven. Ongeacht of een motor uitvalt blijven beide rotors dus altijd in beweging. De Osprey is uitgerust met tiltrotors; dit zijn rotors die in horizontale of verticale positie gedraaid kunnen worden en die zijn gemonteerd op elke vleugeltip. Het toestel opereert bij het opstijgen en landen meestal als helikopter. Als de Osprey in de lucht is draaien de rotors echter binnen 12 seconden 90° vanuit de verticale naar de horizontale positie, waarmee de V-22 in een efficiënt, snel turboprop aangedreven vliegtuig verandert.

Het toestel kan als een helikopter verticaal, maar ook als gewoon vliegtuig horizontaal landen door de rotors tot 45° te draaien. Om de Osprey in te schepen kan de vleugel rond de Z-as roteren en kunnen de rotors opgeklapt worden. Dit hele proces neemt slechts tussen de 90 en 120 seconden in beslag.

De universele inzet mogelijkheden van de V-22 zijn nergens mee te vergelijken. Alle aanvals- en transportmogelijkheden worden met dit toestel gekoppeld aan een grote voorwaartse snelheid en aan de mogelijkheid om ergens op de route of boven het doel stil te hangen en verticaal te kunnen dalen en stijgen.

Gebruikers

USMC. Hieraan worden volgens de Amerikaanse begroting totaal 360 MV-22’s geleverd. Deze worden uitgerust voor amfibische missies, voor bewegingen vanaf een schip naar een doel aan land en voor langdurig optreden aan land.

De eerste USMC toestellen werden begin 2007 operationeel; het eerste operationele USMC Osprey squadron, VMM-263, werd in maart 2006 in New River, North Carolina opgericht. De gemiddelde squadronsterkte bestaat uit 15 Ospreys. De vliegers krijgen hun training bij VMMT-204.

De huidige USMC-gebruikers zijn,

Vanaf 2010 worden meerdere nieuwe Osprey Squadrons permanent gehuisvest op MCAS Miramar, San Diego

De Osprey maakt voor de mariniers een verandering in de mindset noodzakelijk. Tot dusver lieten ze zich aan touwen vanuit zijdeuren uit helikopters afdalen; het zogenaamde fastroping. Dit is bij de Osprey onmogelijk door de extreme windproductie van de propellers; de mariniers moeten de Osprey via de neergeklapte achterklep verlaten. Ook is het afgeven van ondersteuningsvuur vanuit de zijkant van de Osprey onmogelijk omdat de grote motoren het zicht aan de zijkant gedeeltelijk blokkeren. Er is daarom een permanente opstelling voor een 7,62mm machinegeweer bij de achterklep gemaakt.

US Navy. Hieraan worden 48 MV-22’s geleverd, ten behoeve van logistieke en search and rescue-doeleinden. Te verwachten was dat de eerste toestellen eind 2009 van de productielijn kwamen.

USAF. Aan het Air Force Special Operations Command (AFSOC) werden 50 verbeterde CV-22 toestellen geleverd die op hun unieke missie worden uitgerust.

De eerste operationele AFSOC eenheid die in november 2006 met de Osprey werd uitgerust was het 8th Spec Ops Sqn van de 1st Special Operations Wing, Hurlburt Field, Florida.

De andere AFSOC eenheid fungeert tevens als training squadron en is het 71st Spec Ops Sqn op Kirtland AFB, New Mexico.

Vanwege de extra eisen waaraan de AFSOC variant van de CV-22 moet voldoen, werden de laatste toestellen pas in 2009 operationeel.

Bronvermelding

Zie de categorie Bell-Boeing V-22 Osprey van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.