Twan Huys

Huys studeerde van 1983 tot en met 1986 aan de Academie voor Journalistiek in Tilburg. Daarna werkte hij bij de Regionale Omroep Zuid in Limburg.[1] Vervolgens werkte hij voor STAD Radio Amsterdam en de VARA. Van 1992 tot september 2010 was hij werkzaam voor het actualiteitenprogramma NOVA, waarvoor hij in 1999 correspondent werd in de Verenigde Staten, met als standplaats New York. Vanaf september 2010 werkte hij voor Nieuwsuur, de opvolger van NOVA.

Huys heeft ook Washington D.C. als standplaats gehad, toen onder andere samen met het NOS Journaal een correspondentenbureau in de Amerikaanse hoofdstad werd opgericht. NOVA trok zich terug uit dit verband omdat de samenwerking tussen toenmalig NOS-correspondent Charles Groenhuijsen en Twan Huys stroef verliep.

In de aanloop naar de presidentsverkiezingen van 2004 presenteerde Huys vanaf Times Square de zesdelige semi-live studioshow NOVA New York. In 2005 baarde Huys opzien met zijn interviews met de Amerikaanse soldate Lynndie England, die betrokken was bij de misstanden in de Abu Ghraib-gevangenis, en met de Nederlander Joran van der Sloot, die verdacht werd van betrokkenheid bij de verdwijning van Natalee Holloway op Aruba. In 2006 kwam het boek Ik ben een New Yorker uit over zijn correspondentschap voor NOVA.

Huys werd in het seizoen 2006-2007 naast Joost Karhof en Clairy Polak presentator van NOVA, als opvolgers van Jeroen Pauw en Paul Witteman. Als correspondent in New York werd hij in 2007 opgevolgd door Willem Lust.

Huys kwam onder vuur te liggen toen hij in juni 2018 als dagvoorzitter van het tweejaarlijkse congres van de Vereniging van Nederlandse Gemeenten lachte over een reactie van de Nederlandse schrijver Tommy Wieringa op recente aanslagen op de redacties van dagblad De Telegraaf en weekblad Panorama. Wieringa zei over de aanslag op de De Telegraaf: "Nou, dat werd tijd". Hetzelfde zou volgens Wieringa gelden voor die op de Panorama. De congresleden, waarvan een deel eveneens lachte en zelfs applaudisseerde, werden door Huys niet tot de orde geroepen. Dirigent Jaap van Zweden en journalist John van den Heuvel zegden daarop een optreden bij Huys in RTL Late Night af. Huys bood publiekelijk zijn excuses aan.[5][6]

In 2009 verzorgde Huys de vierde Jan Modderman Inleiding. De Jan Modderman Inleidingen hebben als doel een bijdrage te leveren aan de bevordering van de bewustwordingsprocessen die dienen tot een verbetering van het maatschappelijk samenleven en het welzijn van alle mensen. In dat kader sprak Huys over het thema "New York en de eeuwige jacht naar geluk".[7] Het zette hem aan tot het schrijven van zijn derde boek, Over Geluk, over de zoektocht naar geluk.

In 2010 verscheen het boek Meesters. Huys beschrijft in dit boek de beste interviews uit het programma College Tour, en vult die aan met een enorme hoeveelheid aan niet-uitgezonden materiaal.

In 2016 verscheen het boek De Clintons, een dubbelbiografie over de levens van Bill en Hillary Clinton.

Eerder verscheen van Huys' hand het boek Ik ben een New Yorker. Dat boek is de lyrische beschrijving van een tolerante metropool. Van Nieuw Amsterdam naar Manhattan, modelstad van culturen uit alle windstreken, probleemloos opeengehoopt. Volgens Huys zou New York voor de Nederlander een lichtend voorbeeld moeten zijn: "...tenslotte hebben we deze stad zelf uitgevonden."

• In opdracht van Hare Majesteit. Diplomaat in crisistijd. Weert, M&P Document, 1994. ISBN 90-6590-781-5
• Ik ben een New Yorker. Amsterdam, Prometheus, 2006. ISBN 90-446-0864-9 (9e herz. dr. 2008: ISBN 978-90-446-1226-4)
• Meesters. Amsterdam, Prometheus, 2010. ISBN 978-90-446-1477-0
• Over geluk.: Amsterdam, Prometheus, 2010. ISBN 978-90-446-1702-3
• Dertien meesters en één crimineel. Houten, Het Spectrum, 2013. ISBN 978-90-00-31494-2
• De Clintons. Amsterdam, Prometheus, 2016. ISBN 978-90-446-2960-6
• Wandellust. Amsterdam, Prometheus, 2020. ISBN 9789044642865

• Eigen website
• Website College Tour

Zie de categorie Twan Huys van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.