Turgon (elf)

Turgon is een personage uit de werken over de fictieve wereld "Midden-aarde" van schrijver J.R.R. Tolkien. Hij was een hoge koning van de Noldorijnse Elfen. Hij was de tweede zoon van Fingolfin, broer van Fingon, Aredhel en Argon, en heerser over de verborgen stad Gondolin. Zijn naam is een Sindarijnse vorm van de naam Turukáno in het Quenya, dat waarschijnlijk "moedige heer" betekent.

Val van de Toren van Turgon

Hoewel Turgon oorspronkelijk tegen het vertrek is van de Noldor uit Aman, aanvaardt hij uiteindelijk toch de reis. Nadat Fëanor en zijn zonen met de laatste schepen zijn vertrokken, ziet Turgon zich genoodzaakt om met zijn volk de route te nemen door het gevaarlijke Helcaraxë, samen met zijn vader Fingolfin. Tijdens de reis verliest hij zijn vrouw Elenwë, en vestigt zich in Vinyamar in Nevrast.

Als Turgon op reis is met zijn vriend Finrod Felagund door Sirion, zendt Ulmo aan hen beiden in een droom de boodschap dat ze op zoek moeten naar een verborgen plaats, alwaar ze veilig zullen zijn voor de macht van Morgoth. In het daaropvolgende jaar verschijnt Ulmo persoonlijk aan Turgon, en leidt hem naar het dal van Tumladen in de Echoriath. Turgon verhuist daar later heimelijk vanuit Nevrast heen met velen van zijn volk, en sticht er Gondolin. Zijn dochter Idril trouwt met Tuor en Turgon en zijn volk leven vele jaren in het geheim en geïsoleerd in Gondolin.

Na de dramatische Vijfde Slag in de oorlog om Beleriand, de Nirnaeth Arnoediad, weet Turgon met de hulp van Húrin Thalion terug naar de stad te komen. Door het verraad van Maeglin valt de stad in 510 toch nog in handen van Morgoth, en Turgon laat hierbij het leven.