Míriel (elf)

Míriel Serindë (Byrde Míriel, de weefster) is een personage uit de werken van Tolkien . Zij is de eerste vrouw van Finwë, de Hoge Koning van de Noldor. Haar zoon is Curufinwë, die ze Fëanor ('Geest van Vuur') noemt. Míriels haar wordt beschreven als zilverachtig, een ongebruikelijke kleur voor de Noldor.

Omdat haar krachten verbruikt zijn nadat ze Fëanor ter wereld gebracht heeft wenst Míriel te sterven, hoewel ze als Elf onsterfelijk is. Haar fëa (geest) wordt gescheiden van haar hröa (lichaam) en komt in de hallen van Mandos. Haar lichaam wordt verzorgd en vergaat niet. Feitelijk is ze vrijwillig gestorven. Dit is een schokkende gebeurtenis voor de Valar, die haar dood zien als een schaduw op het geluk van de Elfen in Valinor. Het is een zwaar lot voor Finwë om alleen te zijn. Hij wil meer kinderen maar dat kan niet als Míriel niet terugkeert in haar lichaam. En een huwelijk tussen Elfen is niet ontbindbaar. Finwë gaat te rade bij Manwë en na overleg tussen de Valar spreekt Mandos het oordeel uit dat bekendstaat als het Statuut van Finwë en Míriel. Dat komt erop neer dat als één van twee gehuwden 'overlijdt' en ervoor kiest nooit meer terug te keren in het lichaam, de ander de mogelijkheid heeft een nieuw huwelijk te sluiten. Míriel kiest hiervoor zodat het Finwë vrij staat voor de tweede keer te huwen. Na enige tijd trouwt hij met Indis. Het dubbele huwelijk van Finwë is uniek bij de Elfen en leidt tot spanningen tussen Fëanor en de kinderen van Indis en uiteindelijk resulteert dit in de Opstand van de Noldor en de Eerste Broedermoord.

Nadat Finwë overlijdt krijgt Míriel toestemming om toch terug te keren in haar lichaam. Ze keert echter niet terug bij de Noldor. Ze treedt in dienst van Vairë en heeft de taak alle daden van het Huis van Finwë in een groot tapijt te weven.