Heilige ijsvogel

De heilige ijsvogel heeft een lichaamslengte van 19 tot 23 cm en een lichaamsgewicht van 65 gram. Deze vogel heeft een lichte, bruingele buik, een blauwgroene rug en een stevige zwarte snavel. Hij heeft een witte band om zijn nek die doorloopt tot onder zijn snavel, en onder zijn oog loopt een donkergroene streep.

De heilige ijsvogel eet grote insecten, larven, kleine reptielen (vooral hagedisjes), schaaldieren en heel soms een vis.

De vogels broeden van september tot december. Ze bouwen een nest in de steile oever van een rivier, ongeveer twee meter onder het oppervlak van de grond. Het vrouwtje legt drie tot zes eieren, die na 18 dagen broeden uitkomen. Na nog eens 26 dagen vliegen de jongen uit.

De heilige ijsvogel komt voor in mangrove-, eucalyptus- en papierstambossen (Melaleuca uit de Mirtefamilie) in Australië en Nieuw-Zeeland, en trekt na het broedseizoen naar het noorden (Indonesië, Papoea-Nieuw-Guinea en de Salomonseilanden).

De soort telt 5 ondersoorten:

• T. s. sanctus: van Australië tot de oostelijke Salomonseilanden.
• T. s. vagans: Nieuw-Zeeland, Lord Howe-eiland en de Kermadeceilanden.
• T. s. norfolkiensis: Norfolk.
• T. s. canacorum: Nieuw-Caledonië.
• T. s. macmillani: Loyaliteitseilanden.

De heilige ijsvogel heeft een groot verspreidingsgebied en daardoor alleen al is de kans op de status kwetsbaar (voor uitsterven) gering. De grootte van de populatie is niet gekwantificeerd, maar gaat in aantal vooruit. Om deze redenen staat deze ijsvogelsoort als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.[1]