Tiberius III

Apsimaros (Grieks: Αψίμαρος) (? - 15 februari 706), bekend als Tiberius III (Grieks: Τιβέριος; Nederlands, verouderd: Tibeer), was Byzantijns keizer van 698 tot 705. Hij werd door toedoen van de Groenen keizer van Byzantium nadat Leontios vanwege de Val van Carthago (698) (zie Byzantijns-Arabische oorlogen) van de troon was verjaagd.

Tiberius II
Keizer van Byzantium
Periode698 - 705
VoorgangerLeontios II
OpvolgerJustinianus II

Tiberius deed niet eens een poging om de opmars van de Arabieren naar de Zuilen van Hercules een halt toe te roepen. Het fort van Septem (Ceuta) was uiteindelijk het enige dat vertwijfeld tegenstand bood. Nadat het in 711 gevallen was, staken de Arabieren over naar het Visigotische rijk. Zij noemden de markante rots aan de noordzijde van de zeestraat naar hun leider: Gebr-Al-Tarik (Gibraltar). Het Visigotische rijk van Roderik zou snel bezwijken.

Inmiddels was Tiberius' eigen keizerschap ook voorbij (705) en was Justinianus II weer keizer. Tiberius werd eerst publiekelijk te kijk gezet samen met zijn voorganger Leontios die hij ontneusd en gevangengezet had. Vervolgens werden zij beiden ter dood gebracht.

Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Tiberius III op Wikimedia Commons.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.