Thylacinus potens

Thylacinus potens is een uitgestorven buideldier van de Thylacinidae (buidelwolven). Deze buidelwolf leefde 8 miljoen jaar geleden gedurende het Laat-Mioceen op het Australische continent.

Thylacinus potens
Fossiel voorkomen: Laat-Mioceen
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Mammalia (Zoogdieren)
Orde:Dasyuromorphia (Roofbuideldieren)
Familie:Thylacinidae (Buidelwolven)
Geslacht:Thylacinus
Soort
Thylacinus potens
(Woodburne, 1967)
Afbeeldingen Thylacinus potens op Wikimedia Commons
Thylacinus potens op Wikispecies
Portaal    Biologie
Zoogdieren

Kenmerken

Thylacinus potens was 150 cm lang. Het gewicht lag tussen de 39 en 56 kilogram.[1] De soort was steviger gebouwd dan de Tasmaanse buidelwolf en Thylacinus potens had ook een kortere en bredere kop.

Leefwijze

De grotere plantenetende buideldieren zoals de buideltapir Palorchestes en de diprotodont Kolopsis werden bejaagd door Thylacinus potens.

Fossielen

Fossielen van Thylacinus potens zijn gevonden in de Waite-formatie bij Alcoota Station in het Noordelijk Territorium en dateren uit het Laat-Mioceen. Deze soort behoort tot de "Alcoota Local Fauna" van circa 8 miljoen jaar geleden, evenals de buidelwolf Tyarrpecinus.[2] Het holotype bestaat uit een bovenkaak, twee gedeeltelijke onderkaken, enkele tanden en delen van de voet. Later zijn verdere boven-, onderkaken en kiezen gevonden van Thylacinus potens.[3]

Wikispecies heeft een pagina over Thylacinus potens.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.