Theodoor Herman Lunsingh Scheurleer

Theodoor Herman (Theo) Lunsingh Scheurleer (22 juni 1911, Den Haag - 22 augustus 2002, Warnsveld) was een Nederlands conservator en hoogleraar op het gebied van kunstnijverheid.

Theo Lunsingh Scheurleer
Algemene informatie
Volledige naamTheodoor Herman Lunsingh Scheurleer
Geboren22 juni 1911
GeboorteplaatsDen Haag
Overleden22 augustus 2002
OverlijdensplaatsWarnsveld
Land Nederland
Beroepconservator en hoogleraar
Dbnl-profiel
Portaal    Literatuur

Lunsingh Scheurleer was de zoon van bankier en archeoloog Constant Willem Lunsingh Scheurleer en telg uit het Haags geslacht Scheurleer. Hij kreeg in 1943 werk in het Rijksmuseum Amsterdam, waar hij van 1954 tot 1963 hoofd was van de afdeling Beeldhouwkunst en Kunstnijverheid. Hij was hier verantwoordelijk voor de inrichting op dit gebied van de Druckeruitbouw en de latere jaren uitbreiding van de zalen op de binnenplaats.[1]

Van 1964 tot 1981 was hij hoogleraar kunstgeschiedenis aan de Universiteit Leiden op het gebied van kunstnijverheid.

Publicaties (selectie)
  • Camera Studies of European Sculpture and Craftsmanship, 1949
  • Catalogus van meubelen en betimmeringen, 1952
  • Geboorte en jeugdjaren van het Rijksmuseum, 1958
  • Sprekend Verleden. Wegwijzer voor de verzamelaar van oude kunst en antiek, 1959
  • Van haardvuur tot beeldscherm, 1961
  • Huis Doorn: Abridged Illustrated Guide, 1973
  • Oranje Inventarissen, 1974-1976
  • Het Rapenburg; geschiedenis van een Leidse gracht, met Willemijn Fock, 1986-1992
  • Pierre Gole, ébéniste de Louis XIV, Parijs, éditions Faton, 2005

Tentoonstellingen (selectie)
  • Wandtapijten der Franse kathedralen en paleizen en de tapijtweefkunst van heden, 1946
  • Kunstschatten uit Wenen, 1947
  • De triomf van het Maniërisme, 1955
  • Van Gotiek tot Empire, 1957
  • Lodewijk Napoleon en het Koninkrijk Holland, 1959
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.