Theo Kars

Samen met schrijver Boudewijn van Houten lichtte hij de PTT op voor een aanzienlijk geldbedrag. Hij werd daarvoor veroordeeld tot 27 maanden celstraf, waarvan hij er 24 uitzat. Zijn wedervaren daaromtrent verhaalt hij in zijn boeken De Vervalsers en De Huichelaars.

In 1996 bracht Kars het boek De Strijd tegen de Tijd uit, waarin hij bericht over zijn ervaringen om ouderdomsverschijnselen tegen te gaan. Tijdens en na de ziekte van zijn toenmalige vriendin (schizofrenie) bestudeerde hij uitvoerig het onderwerp voedingssupplementen en levensverlengende therapieën en begon hij naar die inzichten te leven. In het boek bespreekt hij de vitamine- en mineraalsuppletie, cel- en procaïnetherapieën[1] en plastische en tandheelkundige chirurgie die hij onderging en die hij combineerde met een levenslustige en genotsvolle instelling, waarbij hij bijvoorbeeld roken en koffiedrinken niet afzwoer. In dit boek bekent hij ook de auteur te zijn van de Prisma vitaminen- en mineralengids, die onder het pseudoniem Hannah Kohn bij uitgeverij Het Spectrum verscheen.

In 1964 richtte hij met het gestolen geld van de PTT het literair tijdschrift Tegenstroom op.

Het cultboek Praktisch Verstand (2003) is uitgegroeid tot het standaardwerk voor non-conformisten – zoals hij er zelf ook één was. Het gaat over de kunst om een gelukkig leven te leiden en is de neerslag van zijn hedonistische en non-conformistische ideeën. De titel van het werk is ontleend aan Epicurus, die praktisch verstand als het hoogste goed om gelukkig te worden beschouwde. Het boek werd ook in het Duits vertaald: Philosophie für Nonkonformisten: kleine Anleitung zur Lebenskunst. Praktisch Verstand beleefde in korte tijd vier drukken, maar uitgeverij Querido staakte na de vierde druk de verspreiding van het succesvolle boek. Pas in 2013 verscheen in kleine oplage een vijfde druk, aangevuld met een aantal van zijn nieuwe ideeën.

In 2010 verscheen het eerste deel van de memoires van Theo Kars, getiteld: Memoires van een slecht mens. In 2013 verscheen het tweede deel. Het derde en laatste deel zou pas na zijn overlijden verschijnen, aangezien hij in dat deel een aantal onopgehelderde financiële misdaden opbiecht. Dit derde deel is echter onvoltooid gebleven. Zijn persoonlijke website vermeldt dat Theo "heeft besloten zijn geheimen mee te nemen in zijn graf".

Theo Kars heeft het moment van zijn dood zelf gekozen, nadat bij hem een ongeneeslijke ziekte was geconstateerd.[2]

• De vervalsers (1967)
• De verleider (1969)
• Alice (1970) daarna weer verschenen als De koorts van het verstand
• De geisha (1972)
• De eerste trein na half zes (1976)
• De huichelaars (1978)
• Beschermengelen (1978)
• Avonturen op Ibiza (1980)
• Op zoek naar het geluk (1981)
• Een speling van de natuur (1982)
• Losbandig leven (1988)
• Speelkoorts (1990)

• Parels voor de zwijnen (1975)
• De valse baard van Anatole France (1975)
• Beschermengelen (1978)
• Vrouwen in bed (1984)
• Pechvermaak (1988)
• Oud en onvolwassen (1993)
• De strijd tegen de tijd (1996)
• De laatste jaren van Casanova (1998)
• Praktisch verstand (2003)
• Memoires van een slecht mens, deel 1 - 1940-1964 (2010)
• Memoires van een slecht mens, deel 2 - 1965-1991 (2013)

• Memoires. Venetiaanse jaren 1753-1756 (1971)

• Avonturen in Venetië. Uit de authentieke memoires (1979)

• De school van het leven. Memoires #1 (1991)
• Eigen heer en meester. Memoires #2 (1992)
• Henriette. Memoires #3 (1993)
• De ontsnapping. Memoires #4 (1993)
• De jacht op geld. Memoires #5 (1994)
• Een man van aanzien. Memoires #6 (1994)
• Rust noch duur. Memoires #7 (1995)
• Leven en laten leven. Memoires #8 (1996)
• Het keerpunt. Memoires #9 (1997)
• Het duel. Memoires #10 (1997)
• Heimwee naar Venetië. Memoires #11 (1998)
• Geheim agent. Memoires #12 (1998)
• De Minnares van de Officier (2003)
• Mijn avonturen met non M.M. (2017)
• Mijn ontsnapping (2019)