Theo Blickx

Theo Blickx (Mechelen, 1875 - 1963) was een Vlaams beeldhouwer, schilder en tekenaar.

Blickx genoot zijn opleiding aan de academies van Mechelen en Brussel. Hij was een leerling van Jef Willems, J.-W. Rosier en Ch. Van Der Stappen.

Hij nam Rik Wouters als puber onder zijn hoede. Hij leerde hem boetseren en schetsen.

In 1900 kreeg hij een eervolle vermelding (derde plaats) voor de Prijs van Rome voor beeldhouwkunst.

De man had interesse voor sport. Zoals veel andere Mechelse creatievelingen was Theo Blickx lid van de voetbalclub Racing Mechelen[1]. In 1907 probeerde Blickx om het clubbestuur meer de Nederlandse taal te laten gebruiken[2].

Noten

RCM gedenkboek 1904-1929. p. 182. Buiten dichters en toonkunstenaars staken tusschen onze jonge leden nog een heele boel andere artiesten waarvan enkelen later naam zouden maken; wij laten hier enkele namen volgen die ons even te binnen schieten : Rik Wouters, Neste en Nante Wynants, Theo Blickx, Prost De Troyer, enz.
RCM gedenkboek 1904-1929. p. 20. Zoo was toen de geestgesteldheid en lid Th. Blickx vond reeds eene groote toegeving te hebben bekomen, wanneer op zijne aanvraag, de secretaris er geliefde in toe te stemmen in ‘t vervolg “zooveel mogelijk” Vlaamsch te gebruiken, wat niet belet dat het verslag steeds in ‘t Fransch opgesteld bleef.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] RCM gedenkboek 1904-1929. p. 182. Buiten dichters en toonkunstenaars staken tusschen onze jonge leden nog een heele boel andere artiesten waarvan enkelen later naam zouden maken; wij laten hier enkele namen volgen die ons even te binnen schieten : Rik Wouters, Neste en Nante Wynants, Theo Blickx, Prost De Troyer, enz.

[2] RCM gedenkboek 1904-1929. p. 20. Zoo was toen de geestgesteldheid en lid Th. Blickx vond reeds eene groote toegeving te hebben bekomen, wanneer op zijne aanvraag, de secretaris er geliefde in toe te stemmen in ‘t vervolg “zooveel mogelijk” Vlaamsch te gebruiken, wat niet belet dat het verslag steeds in ‘t Fransch opgesteld bleef.