The Rockin' Berries

• Bryan Charles "Chuck" Botfield (geb. 14 november 1943, Birmingham) - leadgitaar (1961–heden)
• Terrence "Terry" Bond (geb. 22 maart 1943, Birmingham)
• Doug Thompson - gitaar (1961)
• Paul Hewitt - leadzang (1961)
• Tim Munns - bas (1961)
• Dennis Ryland - saxofoon (1961)
• Jimmy Powell - leadzang (1961)
• Clive Lea (geb. 16 februari 1942, Birmingham) - leadzang (1961-1970)
• Roy Austin (geb. 27 december 1943, Birmingham - bas (1961-1965)
• Bobby Thomson - (geb. 1941, Liverpool) - bas/zang (1965-1975)
• Ken Rodway (geb. Mansfield, Nottingham) - zang/drums (1966-1967) herboren in 1978: nu een christelijke auteur en priester.
• Rod(ney) Clarke (geb. 23 november 1942, Surlingham, Norfolk) - gitaar (1967-1970)
• Terry Webster - leadzang (1970-1976)
• Keith Smart (geb. 10 december 1946, Birmingham) - drums (1970-1998)
• John Dawson - bas (1976-1990)
• Derek Jason - leadzang (1976-2000)
• Geoff(rey) Turton (geb. 11 maart 1944, Birmingham) - leadzang, ritmegitaar (1961-1968, 1970–heden)
• Rick Price (geb. 10 juni 1944, Birmingham) - bas (1990-heden)
• Simon Ryland - drums (1998–heden)
• Jay McGee - leadzang (2000–heden)

The Rockin' Berries werden oorspronkelijk opgericht als een beatband op de Turves Green School in Birmingham tijdens de late jaren 50 door de gitarist Brian "Chuck" Botfield en deden hun naam eer aan, omdat ze diverse songs in hun repertoire hadden van Chuck Berry. De keyboarder van de band was Christine Perfect, later Christine McVie van Fleetwood Mac. Toen een andere band plaatselijk werd opgericht door zanger Paul Hewitt, gitarist Doug Thompson en drummer Terry Bond, stemde Botfield in om zich samen te voegen onder de voorwaarde, dat deze band de naam Rockin' Berries gebruikte. Midden 1961 was de bezetting Botfield (leadgitaar), Doug Thompson (rhythm gitaar), Tim Munns (bas), Dennis Ryland (saxofoon), Terry Bond (drums) en de zangers Paul Hewitt en Jimmy Powell. Later in dat jaar ging de band naar Duitsland om een reeks clubverbintenissen af te werken. Hewitt werd vervangen door zanger en impressionist Clive Lea. Bij hun terugkeer deed de band auditie voor promotor Jack Good, die Powell wel wilde contracteren, maar niet de rest van de band. Na een paar maanden verliet Powell de band voor een solo-carrière en leidde hij later The Five Dimensions met in hun gelederen Rod Stewart. Thompson, Ryland en kort daarna Munns vertrokken ook en werden vervangen door zanger en gitarist Geoff Turton en bassist Roy Austin.

Toen de band terugkeerde naar het Verenigd Koninkrijk, kregen ze een contract bij Decca Records, die in 1963 hun eerste beide singles Wah Wah Woo en Itty Bitty Pieces uitbrachten. Alhoewel de band verscheen tijdens de tv-show Ready Steady Go, werden de songs geen hits en de band met hun nieuwe manager John Schroeder tekende bij Pye Records, een dochterlabel van Piccadilly Records. Hun eerste single voor het nieuwe label, I Didn't Mean to Hurt You bereikte een 43e plaats in de UK singlecharts. De band trad op in de Marquee Club in Londen, waar ze werden opgemerkt door de Amerikaanse platenproducer Kim Fowley. Hij stelde voor om een opname te maken van een versie van He's in Town, een hit van The Tokens in de Verenigde Staten, geschreven door Gerry Goffin en Carole King. De song bereikte een 3e plaats in de UK-charts in 1964 en de daaropvolgende songs What In The World's Come Over You en Poor Man's Son werden ook hits. Ze brachten ook het succesvolle album In Town uit. Op dat moment verliet Roy Austin de band en werd vervangen door Bobby Thomson, voorheen Rory Storm & the Hurricanes.

De commerciële succes van de band kende vervolgens een achteruitgang, terwijl You're My Girl (1965) en The Water Is Over My Head (1966) bescheiden charthits werden. Ze benadrukten regelmatig Clive Lea's humor, verrichtten een populair live-act in het cabaretcircuit en verschenen in de Royal Variety Performance in 1967. Geoff Turton verliet de band in 1968 en had een korte succesvolle solocarrière als Jefferson, met twee hits in de Billboard Hot 100 in 1969-1970. Clive Lea verliet de band in 1970 en werd vervangen door Terry Webster. The Rockin' Berries gingen door met het opvoeren van muziek- en comedy-acts in het cabaret, met talrijke latere personele mutaties. Turton vervoegde zich weer bij de band tijdens de jaren 70 en samen met Botfield ging hij door met de band tot de huidige dag.