Tetracheilostoma carlae

Exemplaren van Tetracheilostoma carlae waren al opgenomen in collecties van verschillende musea maar bleken verkeerd gedetermineerd als andere soorten[1]. Naast deze soort ontdekte Hedges in de Caraïben zo'n 65 nieuwe soorten reptielen en amfibieën, waaronder een andere ijzerslang die zo'n 5 millimeter langer wordt[2] . Het ontdekken van een nieuwe slangensoort komt vaker voor, zo werd in 2005 de soort Enhydris gyii ontdekt in de regenwouden van Borneo.

Tetracheilostoma carlae heeft een bruine kleur met twee gele lengtestrepen. De slang wordt ongeveer 10 centimeter lang en heeft een doorsnede van enkele millimeters. Hiermee is de slang kleiner dan de ongeveer 3150 andere soorten slangen. De slang heeft in vergelijking met verwante soorten een afwijkend kleurpatroon en schubbenstructuur, ook zijn er genetische verschillen met verwante slangen.

De reden van het zeer kleine lichaam heeft waarschijnlijk te maken met de geografische isolatie op het eiland. Op Barbados komen bijvoorbeeld geen roofzuchtige duizendpoten voor, waardoor de slang deze ecologische niche heeft ingevuld[2]. Een dergelijke vorm van dwergvorming komt ook voor bij sommige kogelvingergekko's.

De eerste levende exemplaren, twee vrouwtjes, werden in 2006 ontdekt onder een steen in een bos aan de oostzijde van Barbados, een eiland behorend tot de Caraïben. De precieze habitat is echter niet bekend. Net als andere ijzerslangen is de soort een bodembewoner die niet klimt, op het menu staan termieten en termietenlarven. Het ei is langgerekt, de slang legt per keer maar één ei. Het ei is echter relatief groot, waardoor het pasgeboren juveniel al de helft zo lang is als de ouderdieren.

Vanwege het kleine verspreidingsgebied is de soort kwetsbaar. Omdat Barbados voor 95% is ontbost wordt gevreesd dat de slang kort na zijn wetenschappelijke beschrijving al uit kan sterven[3].