Ted White

White was als tiener reeds een grote fan van sciencefiction, hij was daardoor ook gekend wegens de vele kritische brieven en columns die hij schreef in fanzines. Hij won de Hugo Award als Best Fan Writer in 1968.[1]

In 1959 (op 21-jarige leeftijd) verhuisde White met zijn echtgenote van Falls Church, Virginia naar New York City en begon muziekrecensies te schrijven voor enkele muziekbladen en werd in 1999 muziekredacteur van de Collecting Channel website. White speelt keyboard en saxofoon in een lokale muziekgroep.

In 1963 publiceerde White zijn eerste kortverhaal Phoenix, in samenwerking met Marion Zimmer Bradley dat later uitgebreid werd en in 1966 verscheen als Phoenix Prime, het eerste deel van de Qanar-reeks. Zijn eerste roman Invasion from 2500 verscheen in 1964 en werd geschreven samen met Terry Carr onder een gemeenschappelijk pseudoniem, Norman Edwards. White werd in 1966 genomineerd voor de Nebula Award voor zijn kortverhaal The Peacock King, geschreven samen met Larry McCombs. Tussen 1964 en 1978 schreef White twee boekenseries en 11 romans.

White was assistent-redacteur van The Magazine of Fantasy & Science Fiction van 1963 tot 1968 en redacteur van Amazing Stories en Fantastic van 1969 tot 1978. Vervolgens was hij redacteur van Heavy Metal (1979-1980) en Stardate (1985-1986). Van 1977 tot 1979 had hij ook een radioprogramma op WGTB-FM onder de naam Dr. Progresso.