Syndroom van Horner

Het syndroom van Horner of ook syndroom van Claude Bernard is een neurologisch syndroom dat zich uit door uitval van de orthosympathische innervatie van het gelaat, meestal langs één kant. De opvallendste symptomen kunnen worden waargenomen ter hoogte van het oog en zijn:

  • miose (kleine pupil, door overheersing parasympathische innervatie verzorgd door de N. oculomotorius)
  • ptose (afhangen bovenste ooglid, verslapping van de spier van Müller (ook wel musculus tarsalis)
Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht.
Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts.
Syndroom van Horner
Syndroom van Horner aan het linkeroog (op de afbeelding rechts)
Coderingen
ICD-10G90.2
ICD-9337.9
OMIM143000
DiseasesDB6014
MedlinePlus000708
eMedicinemed/1029oph/336
MeSHD006732
Portaal    Geneeskunde

Een ptose en miose aan dezelfde kant (ipsilateraal) heet het syndroom van Horner.

Daarnaast kan ipsilaterale anhidrose (geen zweetsecretie) van het gelaat optreden.

Er is sprake van een geringe ptose omdat hier alleen de m. tarsalis is aangedaan en niet de musculus levator palpebrae (geïnnerveerd door de nervus oculomotorius).

Schijnbare enoftalmie

Door zwakte van de spieren van de oogleden lijkt er soms enoftalmie te zijn (het terugzakken van de oogbol in de oogkas, een 'ingevallen oog'). Dit is echter niet werkelijk het geval - of er is een andere, bijkomende oorzaak.

Voorkomen

Het syndroom van Horner kan bij een groot aantal aandoeningen voorkomen, waaronder:

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.