Sumatraanse brilslang
De Sumatraanse brilslang[1] (Naja sumatrana) is een giftige slang uit de familie koraalslangachtigen (Elapidae).[2] De soort werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Fritz Müller in 1887. Oorspronkelijk werd de wetenschappelijke naam Naja tripudians var. sumatrana gebruikt. De slang wordt gemiddeld 90 tot 120 centimeter lang, met uitschieters tot anderhalve meter. Er komt een gele vorm (met name in Thailand) en een zwarte vorm (elders) voor.
Sumatraanse brilslang | ||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() | ||||||||||||||||||
Taxonomische indeling | ||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||
Soort | ||||||||||||||||||
Naja sumatrana Müller, 1887 | ||||||||||||||||||
![]() | ||||||||||||||||||
Juveniel | ||||||||||||||||||
Afbeeldingen op ![]() | ||||||||||||||||||
Sumatraanse brilslang op ![]() | ||||||||||||||||||
|
De soort komt voor in Zuidoost-Azië, met name in Indonesië, Brunei, Maleisië, Thailand, Singapore en de Filipijnen. De slang leeft in de bladeren van de strooisellaag en komt ook voor in door de mens bewoonde gebieden. Zelfs in stedelijke omgevingen is de slang te vinden. De Sumatraanse brilslang staat niet bekend als agressief. Bij verstoring zal de slang eerst het lichaam oprichten en luid sissen om af te schrikken. Helpt dit niet dan wordt vergif vanuit de bek naar de aanvaller gespoten waarbij gericht wordt op de oen. Dit kan leiden tot blindheid. Als de slang zich dan nog bedreigd voelt wordt gebeten. Het gif van deze soort kan dodelijk zijn voor de mens. Het voedsel bestaat uit ratten en muizen, daarnaast worden ook amfibieën gegeten, vooral de pad Duttaphrynus melanostictus.[3]
Bronvermelding
Bronnen, noten en/of referenties
Referenties
Bronnen
|