Sufjan Stevens

Stevens' debuut, A Sun Came, kwam uit in het jaar 2000. Na de opvolger Enjoy Your Rabbit (2001) bracht hij in 2003 de ode aan zijn thuisstaat uit, Michigan. Op dit album worden de mythes, waargebeurde verhalen en helden van deze Amerikaanse staat bezongen. Deze plaat moest het begin worden van een gigantisch project: Stevens wilde namelijk over alle staten van de Verenigde Staten een plaat maken. Hij heeft in een interview in de Guardian in 2009 toegegeven dat het 50 statenproject feitelijk een promotietruc was. Een jaar na Michigan werd Seven Swans op de markt gebracht, waarin verschillende religieuze thema's aangehaald worden.

In 2005 kwam de tweede plaat in de 'statenreeks' uit die opgedragen is aan de staat Illinois. Op Illinois staan onder andere de verhalen over Abraham Lincoln, seriemoordenaar John Wayne Gacy, superheld Superman en de stad Chicago. De plaat werd door de muziekpers bijzonder goed ontvangen: veel muziektijdschriften en webzines noemden het als een van hun favoriete platen van het jaar. Het invloedrijke indie-webzine Pitchfork noemde Illinois de beste plaat van 2005, evenals de meta-recensiesite Metacritic. Op de eindlijst van OOR kwam de plaat op nummer 2, evenals bij het tijdschrift Heaven en het tijdschrift Uncut. Op de eindlijst van Humo stond Illinois op nummer 1.

Het album was kort onderwerp van een onenigheid over auteursrecht. Op de originele hoes staat namelijk superheld Superman afgebeeld. De eigenaren van deze superheld waren hier niet gelukkig mee, en op latere versies van de plaat komt Superman dan ook niet meer voor.

Sufjan Stevens treedt op tijdens de Independent Music Awards in New York.

In juli 2006 kwam The Avalanche uit. Deze plaat bevat outtakes en nummers die Illinois niet gehaald hadden, net zoals Seven Swans de restjes van Michigan verzamelde.

Na deze twee 'Staten'-albums sloeg Stevens een andere, meer experimentele weg in.

Op 1, 2 en 3 november 2007 vond, tijdens het Next Wave Festival in Brooklyn, de première plaats van een door Sufjan Stevens georkestreerde en gefilmde verkenning van de Brooklyn-Queens Expressway (BQE). De BQE is een controversiële snelweg (ontworpen door Robert Moses) die de stadsdelen Brooklyn en Queens in New York doorkruist.

In 2010 publiceerde Stevens een cd met acht liedjes, All Delighted People, en kort daarna een groot album, The Age of Adz, dat eindigt met een nummer van ruim 25 minuten.

Aan het einde van 2006 werd een kerstalbum uitgebracht, genaamd Songs for Christmas. Deze kwam in de vorm van een cd-box bestaande uit cd's die kerstliedjes bevatten die Stevens de voorgaande periode elk jaar had opgenomen en oorspronkelijk slechts bedoeld waren voor vrienden en familie.

Eind 2012 kwam er een tweede box met weer vijf cd's met kerstliedjes, Silver & Gold. Ook hierbij waren weer extra's geleverd, zoals een poster en stickers en een uitgebreid songboekje met alle teksten inclusief akkoordenschema's. Deze box bevat in totaal 58 liedjes, waarmee in combinatie met de eerste kerstcd-box het totaal aantal kerstliedjes van Stevens op 100 komt.

In 2015 verscheen het album Carrie & Lowell, waarin Stevens terugblikt op zijn moeder Carrie, die leed aan een bipolaire stoornis en schizofrenie en verslaafd was aan drugs en andere middelen. Lowell verwijst naar Stevens' stiefvader, Lowell Brams, die vijf jaar getrouwd was met Carrie en met Stevens samenwerkt bij Stevens' platenlabel Astmathic Kitty. In het titelnummer Carrie & Lowell noemt Stevens deze vijf jaar zijn "periode van hoop" ("season of hope").[1] Het Nederlandse muziektijdschrift OOR verkoos Carrie & Lowell tot Plaat van het Jaar (selectie op basis van de voorkeurslijstjes van 55 muziekjournalisten).