Stelco

Stelco is een Canadees staalbedrijf. Sinds het bedrijf in 2007 werd overgenomen door het Amerikaanse U.S. Steel heet het officieel U.S. Steel Canada. Het bedrijf was tot de overname definitief werd genoteerd aan de Toronto Stock Exchange. In 2014 vroeg het bedrijf onder de Canadese Companies’ Creditors Arrangement Act bescherming aan tegen de schuldeisers.[2]

U.S. Steel Canada
Hamilton Waterfront met Stelco op de achtergrond.
Oprichting1910
HoofdkantoorHamilton  Canada
Producten- Staal
- Mijnbouw
- Energie
Omzet€1,75 miljard (2001)[1]
Winst€-122 miljoen (2001)
Websitewww.stelco.ca
Portaal    Economie

Geschiedenis

Oprichting

Hamilton Steel and Iron Company (HSIC) was rond 1899 gevormd door de fusie van Ontario Rolling Mills met Hamilton Blast Furnace Company. HSIC was het eerste geïntegreerd staalbedrijf van Canada. Het bedrijf investeerde in nieuwe productiesites en bloeide in de beginjaren van de 20ste eeuw toen veel in de Canadese economie geïnvesteerd werd. Montreal Rolling Mills was decennia eerder opgericht voor de verwerking van Brits staal. In de jaren 1880 leed het bedrijf echter aan de groeiende concurrentie uit de Verenigde Staten.

In 1910 werd een fusie van de twee bedrijven overeengekomen waarin nog enkele kleinere bedrijven werden opgenomen. Zo ontstond Steel Company of Canada, later Stelco, door de fusie van vijf metaalverwerkende bedrijven:

  • Hamilton Steel and Iron Company (1899)
  • Montreal Rolling Mills (jaren 1860)
  • Canada Screw Company (1864)
  • Dominion Wire Manufacturing Company
  • Canada Bolt and Nut Company

De eerste directeur van het nieuwe staalbedrijf werd Charles Secord Wilcox.[1]

Beginjaren

Tijdens de Eerste Wereldoorlog maakte Stelco munitie voor Groot-Brittannië dat toen Canada nog controleerde. Ondertussen bleef het bedrijf wel uitbreiden. Er werden nieuwe staalfabrieken opgestart en ijzererts- en steenkoolmijnen geopend voor de bevoorrading ervan. Stelco ging diverse producten maken en concentreerde zich op lichte staaltoepassingen. En met succes, tussen 1918 en 1932 steeg het aandeel op de Canadese thuismarkt van 17% naar 45%.

Groei

De Tweede Wereldoorlog was het begin van een nieuwe groeiperiode. Er kwamen nieuwe fabrieken in de jaren 1940 en in 1951 bouwde Stelco een hoogoven. In de jaren 1970 nog verdubbelde het aantal werknemers tot 25.000 en werd een grote fabriek neergezet bij het Eriemeer.

Achteruitgang

Na die sterke groei kwam Stelco in de jaren 1980 in een negatieve spiraal terecht. Het bedrijf verloor de positie van grootste Canadese staalproducent, kreeg te maken met een stijgende schuld, moest fabrieken sluiten en personeel afvloeien. In 1990 daalde de omzet met 24% en werd een verlies van 200 miljoen Canadese dollar opgetekend. In het begin van de jaren 1990 begon Azië op te komen als staalregio. Stelco startte een nieuwe fabriek op in een joint venture met het Japanse Mitsubishi. Daarnaast werd zorgvuldig aandacht besteed aan de noden van de staalmarkt. De nieuwe strategie versterkte Stelco opnieuw. Midden jaren 1990 groeide de Noord-Amerikaanse economie weer gestaag na een recessie. In 1997 ging Stelco's omzet voor het eerst boven de drie miljard CAD.

Opnieuw achteruitgang

In 2000 steeg de invoer van staal in Canada met 29%. Daardoor leed Stelco aan overproductie met een dalende vraag. De omzet daalde en er werd honderden miljoenen dollars verlies geleden. Stelco bleef ondanks dat investeren in vernieuwing en kostenverlaging. In 2006 verkreeg het bedrijf bescherming tegen de schuldeisers waarop een herstructurering volgde. In 2007 werd Stelco overgenomen door U.S. Steel. Die betaalde 1,3 miljard euro waarvan 550 miljoen overgenomen schulden. Stelco werd vervolgens omgedoopt in U.S. Steel Canada.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.