Standbeeld van Karel van Anjou

Het standbeeld van Karel van Anjou is een marmeren beeld van de belangrijke middeleeuwse heerser Karel van Anjou. Het wordt vaak toegeschreven aan Arnolfo di Cambio, maar dit is niet onomstreden.[1] Het twee meter hoge beeld is een van de eerste gebeeldhouwde portretten sinds de klassieke oudheid. Tegenwoordig maakt het deel uit van de collectie van de Capitolijnse Musea in Rome.

Standbeeld van Karel van Anjou
Kunstenaartoegeschreven aan Arnolfo di Cambio
Jaarcirca 1277
MateriaalMarmer
LocatieCapitolijnse Musea, Rome
Portaal    Kunst & Cultuur

Voorstelling

Arnolfo di Cambio trad in 1277 in dienst van Karel van Anjou, op dat moment koning van Napels en Sicilië, maar ook senator in Rome. Voor die tijd had de kunstenaar onder leiding van Nicola Pisano gewerkt aan de preekstoel in de kathedraal van Siena. Het standbeeld van Karel van Anjou dat aan hem wordt toegeschreven, neemt een belangrijke plaats in de wedergeboorte van de laatklassieke portretkunst en zou als voorbeeld dienen voor andere koninklijke portretten in de renaissance.

De majesteitelijk gezeten koning toont zijn regalia, de scepter en de met edelstenen bezette kroon. In zijn linkerhand hield hij waarschijnlijk nog een rijksappel vast die verloren is gegaan. Deze iconografie verwijst naar gotische koningsbeelden uit Frankrijk.[2] Daarnaast verwerkte Arnolfo di Cambio ook klassieke elementen, zoals de op de schouder samengebonden mantel van de koning en de curulische zetel waar hij op zit. De leeuwen aan weerszijden verwijzen naar de rechtspraak en Karels rang als senator. De beeldhouwer slaagde erin om Karel van Anjou als een kruising tussen een middeleeuwse koning en een Romeinse keizer af te beelden zonder daarbij diens individuele trekken uit het oog te verliezen.

Waarschijnlijk stond het beeld boven de deur van het tribunaal op de Capitolijn, de zetel van justitie. De ruw afgewerkte achterzijde doet vermoeden dat het beeld frontaal bekeken werd. Waarschijnlijk werd het omlijst door een driepasboog met twee herauten. Hiervan is slechts een detail bewaard gebleven. Onderzoek bracht aan het licht dat het beeld vroeger beschilderd was.

Afbeeldingen

Literatuur

  • Marco Bussagli, Rome, Kunst en architectuur, h.f.ullmann, 2007 pp. 283-84
  • Jill Elizabeth Blondin, “Pope Sixtus IV at Assisi: The Promotion of Papal Power,” in: Ian Verstegen (red.) Patronage and Dynasty: The Rise of the Della Rovere in Renaissance Italy, Truman State University Press, 2007 p. 30
  • Jean Dunbabin, Charles I of Anjou: Power, Kingship and State-Making in Thirteenth-Century Europe, Routledge, 2014 pp. 209-10
  • Arthur Lincoln Frothingham, The monuments of Christian Rome from Constantine to the Renaissance, New York, The Macmillan Company, 1908 pp. 240-41
Zie de categorie Monument to Charles I of Anjou by Arnolfo di Cambio van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.