Spurrie
Spurrie (Spergula) is een geslacht van planten uit de anjerfamilie (Caryophyllaceae). De wetenschappelijke naam werd in 1753 gepubliceerd door Carl Linnaeus. Het lectotype van de naam is Spergula arvensis L., en werd in 1956 geselecteerd door William Bertram Turrill.[1]
| Spurrie | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||||
| Gewone spurrie (Spergula arvensis) | ||||||||||||||
| Taxonomische indeling | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
| Geslacht | ||||||||||||||
| Spergula L. (1753) | ||||||||||||||
| Typesoort | ||||||||||||||
| Spergula arvensis L. | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
Kenmerken
Soorten uit dit geslacht zijn kruidachtige, één- of tweejarige planten met lijnvormige bladen. De bloemen hebben vijf kelk- en vijf kroonbladen. De kroonbladen zijn hooguit iets korter dan de kelkbladen of langer. Het aantal meeldraden is doorgaans tien. Het verschil met de verwante schijnspurrie (Spergularia) is dat bij de laatste de bladen paarsgewijs tegenover elkaar staan, en bij spurrie in schijnkransen. Het vruchtbeginsel draagt bij spurriesoorten vijf stijlen, bij schijnspurries drie.
Soorten
In Nederland, België en Luxemburg kunnen de volgende soorten worden aangetroffen:[2][3]
- Spergula arvensis L. – Gewone spurrie
- Spergula morisonii Boreau – Heidespurrie
- Spergula vernalis Willd.
- Spergula pentandra L. – Vijfhelmige spurrie
Bronnen, noten en/of referenties
|